اوری (درخت): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
AA1461308763 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
'''آوری''' (Quercus macranthera) یا '''بلوط ایرانی''' یا '''بلوط قفقازی''' گونه‌ای از درختان [[برگریز]] بومی غرب آسیا (شمال [[ایران]])؛ ترکیه و گرجستان، ارمنستان و آذربایجان در قفقاز است. گاهی در اروپا بعنوان درخت تزیینی با ارتفاعی تا ۳۰ متر رویانده می‌شود.<ref name="Mitchell">{{cite book |author=Mitchell, A. , Wilkinson, J. |year=۲۰۰۱ |title=''Trees of Britain and Northern Europe'' |publisher=Collins}}</ref> نام آوری رادر درفک و جواهردشت رامسر بدان دهند. گوری (رامسر)، اورو (شفارود)، پاچه مازو (لاهیجان)، ترش مازو (گرگان) و پالط (ارسباران). این درخت در ارتفاعات ۱۸۰۰گزی زرین گل تا ۲۴۰۰ گزی کلاردشت هست.<ref>{{یادکرد-دهخدا|عنوان =اوری | بازیابی =۲۹ اکتر ۲۰۱۲}}</ref> |
'''آوری''' (Quercus macranthera) یا '''بلوط ایرانی''' یا '''بلوط قفقازی''' گونه‌ای از درختان [[برگریز]] بومی غرب آسیا (شمال [[ایران]])؛ ترکیه و گرجستان، ارمنستان و آذربایجان در قفقاز است. گاهی در اروپا بعنوان درخت تزیینی با ارتفاعی تا ۳۰ متر رویانده می‌شود.<ref name="Mitchell">{{cite book |author=Mitchell, A. , Wilkinson, J. |year=۲۰۰۱ |title=''Trees of Britain and Northern Europe'' |publisher=Collins}}</ref> نام آوری رادر درفک و جواهردشت رامسر بدان دهند. گوری (رامسر)، اورو (شفارود)، پاچه مازو (لاهیجان)، ترش مازو (گرگان) و پالط (ارسباران). این درخت در ارتفاعات ۱۸۰۰گزی زرین گل تا ۲۴۰۰ گزی کلاردشت هست.<ref>{{یادکرد-دهخدا|عنوان =اوری | بازیابی =۲۹ اکتر ۲۰۱۲}}</ref> |
||
آوری در جنگل‌های ارتفاعات شمال ایران، مناطق کوهستانی قفقاز، [[ارسباران]] و [[جنگل‌های مختلط |
آوری در جنگل‌های ارتفاعات شمال ایران، مناطق کوهستانی قفقاز، [[ارسباران]] و [[جنگل‌های مختلط خزر-هیرکانی]] دیده می‌شود. این گونه بلوط به شکل زمین و جهت جغرافیایی بستگی ندارد اما به ارتفاع زمین بستگی داشته و غالباً در ارتفاعات بالاتر از ۱۷۰۰ متر از سطح دریا رشد می‌کند و درختی سرمادوست و نورپسند است.<ref>{{یادکرد وب |
||
| نویسنده = حیدر شرفیه، خسرو ثاقب‌طالبی |
| نویسنده = حیدر شرفیه، خسرو ثاقب‌طالبی |
||
| عنوان = بررسی برخی خصوصیات جنگل‌شناسی و رویشگاهی درخت آوری در استان سمنان |
| عنوان = بررسی برخی خصوصیات جنگل‌شناسی و رویشگاهی درخت آوری در استان سمنان |
||
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۰۹
| آوری | |
|---|---|
| |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | راش‌سانان |
| تیره: | فاگاسه |
| سرده: | Quercus |
| Section: | Mesobalanus |
| گونه: | Q. macranthera |
| نام دوبخشی | |
| Quercus macranthera | |
آوری (Quercus macranthera) یا بلوط ایرانی یا بلوط قفقازی گونه‌ای از درختان برگریز بومی غرب آسیا (شمال ایران)؛ ترکیه و گرجستان، ارمنستان و آذربایجان در قفقاز است. گاهی در اروپا بعنوان درخت تزیینی با ارتفاعی تا ۳۰ متر رویانده می‌شود.[۲] نام آوری رادر درفک و جواهردشت رامسر بدان دهند. گوری (رامسر)، اورو (شفارود)، پاچه مازو (لاهیجان)، ترش مازو (گرگان) و پالط (ارسباران). این درخت در ارتفاعات ۱۸۰۰گزی زرین گل تا ۲۴۰۰ گزی کلاردشت هست.[۳]
آوری در جنگل‌های ارتفاعات شمال ایران، مناطق کوهستانی قفقاز، ارسباران و جنگل‌های مختلط خزر-هیرکانی دیده می‌شود. این گونه بلوط به شکل زمین و جهت جغرافیایی بستگی ندارد اما به ارتفاع زمین بستگی داشته و غالباً در ارتفاعات بالاتر از ۱۷۰۰ متر از سطح دریا رشد می‌کند و درختی سرمادوست و نورپسند است.[۴]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 11(2):259. 1838. GRIN (July 10, 2002). "Quercus macranthera information from NPGS/GRIN". Taxonomy for Plants. National Germplasm Resources Laboratory, بلتسویل، مریلند: USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Archived from the original on 5 June 2011. Retrieved July 19, 2010.
- ↑ Mitchell, A. , Wilkinson, J. (2001). Trees of Britain and Northern Europe. Collins.
{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «اوری» در لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی‌شده در ۲۹ اکتر ۲۰۱۲).
- ↑ حیدر شرفیه، خسرو ثاقب‌طالبی (۱۳۹۱). «بررسی برخی خصوصیات جنگل‌شناسی و رویشگاهی درخت آوری در استان سمنان» (PDF). فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات جنگل و صنوبر ایران. جلد ۲۰ شماره ۳. صفحه ۴۲۹–۴۴۳. دریافت‌شده در ۱۹ فروردین ۱۳۹۳.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |