ویرایش دوازدهم سامانه طبیعت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کارل لینه، نویسنده Systema Naturae

نسخه دوازدهم سامانه طبیعت Systema Naturae آخرین نسخه از سامانه طبیعت بود که توسط نویسنده آن، کارل لینه، نظارت شد. این کتاب توسط Laurentius Salvius در Holmiæ (استکهلم) در سه جلد منتشر شد که بخش‌هایی از ۱۷۶۶ تا ۱۷۶۸ چاپ شد. این‌ها شامل بسیاری از گونه‌هایی هستند که در نسخه قبلی، ویرایش ۱۰ که نقطه آغاز نام‌گذاری جانوران بود، پوشش داده نشده بودند.

نقطه آغاز[ویرایش]

تنها پنج ویرایش از سامانه طبیعت توسط خود لینه، یعنی جلدهای اول، دوم، ششم، دهم و دوازدهم نوشته شده‌است.[۱] هنگامی که نخستین بار یک «نقطه آغاز» برای نام‌گذاری جانوران در نظر گرفته شد، در کد استریکلند ۱۸۴۳، ویرایش دوازدهم Systema Naturae برگزیده شد تا هر نامی که لینه از نسخه‌های پیشین تغییر داده بود، در حالت نهایی ثبت شود.[۲] بعداً با ویرایش ۱۰ به عنوان نقطه آغاز برای اکثر نام‌گذاری جانورشناسی جایگزین شد. نقطه آغاز برای اکثر نام‌ها در نامگذاری گیاه‌شناسی، اثر سال ۱۷۵۳ با نام Species Plantarum بود.

قالب[ویرایش]

لینه نسخه دوازدهم را به سه جلد تقسیم کرد که جلد نخست در دو بخش منتشر شد. جلد ۱ شامل فرمانرو جانوران (Regnum Animale) با ۵۳۲ صفحه اول که به عنوان قسمت ۱ در سال ۱۷۶۶ ظاهر شد و صفحات ۵۳۳–۱۳۲۷ به عنوان قسمت ۲ در سال ۱۷۶۷ ظاهر شد.[۳] جلد ۲ شامل فرمانرو گیاهان (Regnum Vegetabile)؛ این شامل ۷۳۶ صفحه بود و در سال ۱۷۶۷ با ۱۴۲ صفحه دیگر Mantissa Plantarum ظاهر شد.[۳] جلد ۳ را فرمارنرو معدنی (Regnum Lapideum) را پوشش می‌دهد و پیوست به هر سه جلد، شامل ۲۳۶ صفحه و در سال ۱۷۶۸ منتشر شد.[۳] این سه جلد شامل پیوست‌ها و مطالب پیشین و پسین، حدود ۲۴۰۰ صفحه را پوشش می‌دهد.[۴]

نوآوری‌ها[ویرایش]

بسیاری از گونه‌ها در نسخه دوازدهم گنجانده شده بودند که در نسخه‌های قبلی گنجانده نشده بودند. به عنوان نمونه، لینه ۷۰۰ گونه از نرم‌تنان را در ویرایش دهم گنجانده بود و ۱۰۰ گونه دیگر را برای ویرایش دوازدهم افزود.[۵] به همین ترتیب، شمار گونه‌های پرندگان در ویرایش دوازدهم دو برابر شمار آن در ویرایش دهم بود.[۶] اسفنج‌های دریایی در نسخه دوازدهم، در کلاس " Zoophyta " قرار گرفتند که از نسخه‌های قبلی حذف شده بودند.[۷] نسخه دوازدهم همچنین شامل صد گونه حشره است که به‌طور جداگانه در Centuria Insectorum منتشر شده‌است[۱] و ادعایی را که لینه در نسخه‌های پیشین مطرح کرده بود، مبنی بر اینکه گونه‌های جدید تشکیل نمی‌شوند، را حذف کرد و به‌طور ضمنی اجازه گونه‌زایی را داد.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Robert Usinger (1964). "The role of Linnaeus in the advancement of entomology". Annual Review of Entomology. 9: 1–17. doi:10.1146/annurev.en.09.010164.000245.
  2. Benoît Dayrat (2010). "Celebrating 250 dynamic years of nomenclatural debates" (PDF). CRC Press: 186–239. ISBN 978-1-4200-9501-2. Archived from the original (PDF) on 2011-08-13. Retrieved 2011-07-27. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام BM(NH) وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. Londa Schiebinger (1993). "Why mammals are called mammals: gender politics in eighteenth-century natural history" (PDF). The American Historical Review. 98 (2): 382 411. doi:10.2307/2166840. JSTOR 2166840. PMID 11623150. Archived from the original (PDF) on 2011-10-02. Retrieved 2011-07-27.
  5. S. Peter Dance (1967). "Report on the Linnaean shell collection". Proceedings of the Linnean Society of London. 178 (1): 1–24, pls. 1–10. doi:10.1111/j.1095-8312.1967.tb00959.x.
  6. Allen, J.A. (1910). "Collation of Brisson's genera of birds with those of Linnæus". Bulletin of the American Museum of Natural History. 28: 317–335.
  7. P. Smit (1979). "The zoological dissertations of Linnaeus" (PDF). Svenska Linnésällskapets Årsskrift. Swedish Linnaeus Society. 1978: 118–136.