واکنش ساباتیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پل ساباتیه (۱۸۵۴-۱۹۴۱) برنده جایزه نوبل شیمی در سال ۱۹۱۲ و کاشف این واکنش در سال ۱۸۹۷ است.

واکنش ساباتیه یا فرایند ساباتیه(به فرانسوی: Sabatier)، فرآیندی شیمیایی است که طی آن متان و آب از واکنش هیدروژن با دی‌اکسید کربن در دماهای بالا (به شکل بهینه ۳۰۰-۴۰۰ درجه سانتی گراد) و فشار (در حدود ۳ مگاپاسکال[۱]) و در حضور کاتالیزور نیکل تولید می‌شود. این واکنش در سال ۱۸۹۷ توسط دو شیمیدانان فرانسوی به نام‌های پل ساباتیه و ژان باپتیست سندرنس کشف شد. روتنیوم روی آلومینا (آلومینیوم اکسید) کاتالیزور کارآمدتری برای این واکنش است. این فرایند به شکل واکنش گرمازای زیر توصیف می‌شود:[۲]

: H = −165.0 kJ/mol

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Methanation process". HELMETH Project. Archived from the original on 2020-12-03. Retrieved 2020-11-13.
  2. Rönsch, Stefan; Schneider, Jens; Matthischke, Steffi; Schlüter, Michael; Götz, Manuel; Lefebvre, Jonathan; Prabhakaran, Praseeth; Bajohr, Siegfried (2016-02-15). "Review on methanation – From fundamentals to current projects". Fuel. 166: 276–296. doi:10.1016/j.fuel.2015.10.111.

پیوند به بیرون[ویرایش]