نینازو

نینازو
خدای جهان زیرین، مارها و گیاهان
مرکز فرهنگی غالب	انگی، و نیز در اصل اشنونا
نماد	مار
اطلاعات شخصی
والدین	ارشکیگال و گوگالانا انلیل و نینلیل نانا خدایان بی‌نامی که به آنها «گاو توانا» و «گاو نر رام‌نشدنی» گفته می شود
همسر	نینگیریدا
فرزندان	نینگیشزیدا دو دختر نینتینوگا
همتایان
همتای اشنونین	تیشپاک

نینازو (سومری: 𒀭𒊩𒌆𒀀𒋢) خدای بین‌النهرینی جهان زیرین و با منشا سومری بود.

شخصیت و شمایل‌نگاری

نام او منشا سومری دارد و به معنای «ارباب شفابخش» می‌تواند باشد، گرچه به ندرت با پزشکی در ارتباط بود. او همچنین با گیاهان و کشاورزی در ارتباط بود.

نینازو خدایی جنگجو نیز (به خصوص در اشنونا) بود. «ستاره عیلام»، یکی از نام‌های بین‌النهرینی سیاره مریخ، در متن‌های نجومی با نینازو مرتبط شده است.

ارتباط با سایر خداییان

خدای نینمادا، «افسونگر مار آن»، همواره به عنوان برادر نینازو در نظر گرفته می‌شد.

پرستش

مرکز اصلی آیین نینازو انگی بود، شهری که بین اور و اوروک قرار داشت.

منابع

• Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
• Beaulieu, Paul-Alain (2021). "Remarks on Theophoric Names in the Late Babylonian Archives from Ur". Individuals and Institutions in the Ancient Near East. De Gruyter. pp. 163–178. doi:10.1515/9781501514661-006. ISBN 9781501514661. S2CID 244620728.
• Dalley, Stephanie (1998). Myths from Mesopotamia: Creation, the Flood, Gilgamesh, and Others. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-283589-5.
• D'Agostino, Franco; Greco, Angela (2019). "Abu Tbeirah. A Philological and Epigraphic Point of View". Abu Tbeirah excavations I. Area 1: last phase and building A – phase 1. Roma: Sapienza Università Editrice. ISBN 978-88-9377-108-5. OCLC 1107331347.
• George, Andrew R. (1993). House most high: the temples of ancient Mesopotamia. Winona Lake: Eisenbrauns. ISBN 0-931464-80-3. OCLC 27813103.
• Kobayashi, Toshiko (1992). "On Ninazu, as Seen in the Economic Texts of the Early Dynastic Lagaš". Orient. The Society for Near Eastern Studies in Japan. 28: 75–105. doi:10.5356/orient1960.28.75. ISSN 1884-1392. S2CID 191496612.
• [۱]Kobayashi, Toshiko, "Ninazu, the Personal Deity of Gudea", Orient 30, pp. 142-157, 1995
• Sibbing-Plantholt, Irene (2022). The Image of Mesopotamian Divine Healers. Brill. ISBN 978-90-04-51240-5.
• Stevens, Kathryn (2013), "Ninazu (god)", Ancient Mesopotamian Gods and Goddesses, Open Richly Annotated Cuneiform Corpus, UK Higher Education Academy
• Such-Gutiérrez, Marcos (2005). "Untersuchungen zum Pantheon von Adab im 3. Jt". Archiv für Orientforschung (به آلمانی). Archiv für Orientforschung (AfO)/Institut für Orientalistik. 51: 1–44. ISSN 0066-6440. JSTOR 41670228. Retrieved 2022-08-19.
• Wiggermann, Frans A. M. (1998), "Nin-azu", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-02-03
• Wiggermann, Frans A. M. (1998a), "Nin-ĝišzida", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-02-03
• Wiggermann, Frans A. M. (1997). "Transtigridian Snake Gods". In Finkel, I. L.; Geller, M. J. (eds.). Sumerian Gods and their Representations. ISBN 978-90-56-93005-9.