پرش به محتوا

نشانه اسپالدینگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نشانه اسپالدینگ (انگلیسی: Spalding's sign) نشانه‌ای بالینی در پزشکی زایمان است[۱] که نامش را از «آلفرد بیکر اسپالدینگ» می‌گیرد.[۲][۳] نشانه اسپالدینگ شاخصی از مرگ‌ومیر نوازد در حوالی تولد است.[۴] هنگامی که مرگ جنین رخ می‌دهد از دست رفتن هم‌ترازی و روی‌هم سوارشدن استخوان‌های بالای جمجمه به دلیل کوچک شدن مخ رخ می‌دهد.[۵] معاینه سونوگرافیک شکمی ممکن است روی‌هم سوارشدن استخوان‌های جمجمه جنین را نشان دهد.[۶] اکثر تخمین‌ها زمان دقیق مرگ جنین را حدود ۴ تا ۷ روز قبل از همپوشانی و جدا شدن استخوان‌های جمجمه جنین می‌دانند.[۷]

منابع

[ویرایش]
  1. THOMSON JL (February 1950). "The differential diagnosis of Spalding's sign". Br J Radiol. 23 (266): 122–4, illust. doi:10.1259/0007-1285-23-266-122. PMID 15409772.
  2. synd/2946 در وبگاه هونِـیمدئیت؟
  3. A. B. Spalding. A pathogonomic sign of intra-uterine death. Surgery, Gynecology and Obstetrics, Chicago, 1922, 34: 754.
  4. 00509 در CHORUS
  5. The essentials of forensic medicine and toxicology. New delhi: Jaypee brothers. 2014. p. 438. ISBN 9789351525578.
  6. Olds' Maternal-Newborn Nursing, 8th edition, p. 1136
  7. S. A. Journal of Radiology, March 1964, OVERLAPPING OF THE FOETAL SKULL BONES IN BREECH PRESENTATION L. C. HANDLER, Department of Radiodiagnosis, Groote Schuur Hospital, Cape Town