نایژه‌آوایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نایژه‌آوایی
نام‌های دیگرBronchiloquy[۱]
غضروف حنجره، نای، و نایژه از جلو
تخصصپزشکی ریه
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

به صوت‌های کلامی که با انتقال از راه نایژه‌ها با گوشی پزشکی شنیده شود، نایژه‌آوایی یا برونکوفونی (انگلیسی: Bronchophony)[۲] می‌گویند.

نایژه‌آوایی هنگام سمع ریه‌ها با گوشی وقتی فرد معاینه‌شونده سخن بگوید، شنیده می‌شود و علت آن انتقال صوت تولید شده در حنجره از بافت متراکم ریه یا از روی قشر نازک مایع جنبی به جدار قفسه سینه است.

منابع[ویرایش]

  1. "bronchophony" at Dorland's Medical Dictionary
  2. واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب