نایجل فراژ

نایجل فراژ

MEP
نایجل فراژ; MEP
	فاراژ در دسامبر ۲۰۱۸
رهبر حزب برگزیت
	متصدی
	آغاز به کار ; ۲۲ مارس ۲۰۱۹
مدیر	ریچارد تایس
پس از	کاترین بلیکلاک
رهبر حزب استقلال پادشاهی متحد
	دوره مسئولیت; ۵ اکتبر ۲۰۱۶ – 28 نوامبر 2016 ; Acting
مدیر	پل اوکدن
پس از	دایان جیمز
پیش از	پل ناتال
	دوره مسئولیت; ۵ نوامبر ۲۰۱۰ – ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶
قائم‌مقام	پل ناتال
مدیر	استیو کروتر
پس از	جفری تیتفورد (بازیگری)
پیش از	دایان جیمز
	دوره مسئولیت; ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۶ – ۲۷ نوامبر ۲۰۰۹
قائم‌مقام	دیوید کمپبل بانرمن; کریستوفر مانکتون
مدیر	جان ویتاکر; پل ناتال
پس از	راجر کنپمن
پیش از	لرد پیرسون رانوش
رئیس جمهور اروپا آزادی; و دموکراسی مستقیم
	دوره مسئولیت; ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۴ – ۱ ژوئیه ۲۰۱۹
با	هانه دال; فرانچسکو اسپرونی; دیوید بورلی
پس از	ینس-پیتر باند
رئیس حزب استقلال پادشاهی متحد
	دوره مسئولیت; ۱۹۹۸ – ۲۲ ژانویه ۲۰۰۰
رهبر	مایکل هلمز
پس از	آلن اسپان
پیش از	مایک ناتراس
عضو پارلمان اروپا; برای انگلیس جنوب شرقی
	دوره مسئولیت; ۱۰ ژوئن ۱۹۹۹ – ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰
پس از	"حوزه انتخابیه تاسیس شد"
اطلاعات شخصی
زاده	نایجل پل فاراژ; ۳ آوریل ۱۹۶۴ ‏(۶۰ سال); فارنبورو، لندن، کنت (انگلستان), England, UK
حزب سیاسی	حزب برگزیت (2019–تاکنون)
دیگر عضویت‌های سیاسی	کنشگر سیاسی مستقل (۲۰۱۸–۲۰۱۹); حزب استقلال پادشاهی متحد (۱۹۹۳–۲۰۱۸); حزب محافظه‌کار (بریتانیا) (1978–1993)[نیازمند منبع];
همسر(ان)	گرین هیز; (ا. ۱۹۸۸–۱۹۹۷); Kirsten Mehr; (ا. ۱۹۹۹);
فرزندان	۴
اقامتگاه	چلسی (لندن)، لندن، England, UK
تحصیلات	کالج دالیتچ
وبگاه	Official website; Constituency website; Parliament website

نایجل پل فَراژ (انگلیسی: Nigel Farage;‎/ˈfærɑːʒ/‎؛ زادهٔ ۳ آوریل ۱۹۶۴) سیاست‌مدار بریتانیایی، رهبر کنونی حزب برگزیت و رهبر سابق یوکیپ است.^[۱]

فراژ از جمله اعضای مؤسس حزب یوکیپ است که در پی امضای پیمان اتحادیه اروپا در سال ۱۹۹۲ حزب محافظه کار را ترک کرد. او پس از مبارزات ناموفق انتخاباتی در انتخابات‌های اروپایی و پارلمانی بریتانیا، در سال ۱۹۹۹ از جنوب شرق انگلستان به عضویت در پارلمان اروپا انتخاب شد. او در سال‌های ۲۰۰۴، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ مجدداً به این سمت انتخاب شد. فراژ تا زمان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا عضو پارلمان اروپا بود.

سابقه سیاسی

فراژ در سال ۲۰۰۶ به رهبری یوکیپ رسید و این حزب را در انتخابات ۲۰۰۹ پارلمان اروپا که با کسب بیش از ۲ میلیون رای در جایگاه دومین حزب از نظر آرا قرار گرفت و احزاب کارگر و لیبرال دمکرات را شکست داد، هدایت کرد. او در نوامبر ۲۰۰۹ برای تمرکز بر رقابت بر سر کرسی رئیس مجلس عوام در انتخابات سراسری سال ۲۰۱۰ از رهبری یوکیپ کناره‌گیری کرد. او در این انتخابات سوم شد. او در سال ۲۰۱۰ در رقابت بر سر رهبری یوکیپ پیروز شد.

در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۵ که برای تعیین ۶۵۰ نماینده مجلس عوام بریتانیا برگزار شد، حزب استقلال پادشاهی متحد با کسب بیش از ۳٫۸ میلیون رأی، حزب لیبرال دمکرات بریتانیا را پشت سر گذاشت و از لحاظ آرای مردمی در جایگاه سومین حزب بریتانیا قرار گرفت. اما به دلیل نظام نخست‌نفری انتخابات مجلس عوام بریتانیا، فقط یکی از نامزدهای این حزب به مجلس عوام راه یافت. راهیابی فقط یک نفر از اعضای حزب استقلال پادشاهی متحد به مجلس عوام سبب شد که نایجل فراژ از سمت خود به عنوان رهبر این حزب کناره‌گیری کند.^[۲]^[۳] ولی استعفای او پذیرفته نشد.^[۴] در سال ۲۰۱۶، فراژ از هواداران برجسته خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در همه‌پرسی‌ای بود که رأی‌دهندگان در آن به این خروج رأی دادند. فراژ در ۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۶ دوباره از رهبری حزب استعفا کرد که این بار پذیرفته شد.

دیدگاه

فاراژ معتقد است سرویس سلامت همگانی نباید خصوصی شود اما شهروندان مرفه‌تر باید بیشتر از بیمه‌های خصوصی استفاده نمایند، تا فشار بر مالیات‌دهندگان کمتر شود. او همچنین معتقد است که باید روند مهاجرت به بریتانیا محدود شود. فاراژ از «پدران» برگزیت بوده و خواهان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا است.^[۵]

منابع

↑ «حزب استقلال بریتانیا در آستانه پیروزی تاریخی قرار گرفت». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.
↑ «Nigel Farage resigns as UKIP leader» (به انگلیسی). ۲۰۱۵-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.
↑ «Nigel Farage quits as Ukip leader after failing in bid to be MP». Mail Online. ۲۰۱۵-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.
↑ "Nigel Farage withdraws resignation as UKIP leader". RT UK (به انگلیسی). 2015-05-11. Retrieved 2015-05-11.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
↑ دارسی، مارک (۲۰۱۹-۱۲-۰۹). «نایجل فاراژ: حکایت 'آقای برگزیت'» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nigel Farage». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۴.
«Nigel Farage». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون

نایجل فراژ در توییتر

[1] «حزب استقلال بریتانیا در آستانه پیروزی تاریخی قرار گرفت». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.

[2] «Nigel Farage resigns as UKIP leader» (به انگلیسی). ۲۰۱۵-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.

[3] «Nigel Farage quits as Ukip leader after failing in bid to be MP». Mail Online. ۲۰۱۵-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.

[4] "Nigel Farage withdraws resignation as UKIP leader". RT UK (به انگلیسی). 2015-05-11. Retrieved 2015-05-11.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)

[5] دارسی، مارک (۲۰۱۹-۱۲-۰۹). «نایجل فاراژ: حکایت 'آقای برگزیت'» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]