نان اسکو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نان اسکو
نان خشک شده اسکو
نام‌های جایگزیناسکو چوریی
گونهنان
خاستگاه ایران
منطقهاستان آذربایجان شرقی
خوراک ملی وابستهنان ملی ایران
سازندهایران
مواد اصلیآرد، آب، آرد جو، کنجد
خوراکی‌های مشابهنان بربری

نان اسکو، نانی سنتی و مخصوص شهرستان اسکو از توابع آذربایجان شرقی است که از جمله لذیذترین نان‌های سنتی ایران محسوب می‌شود.

مشخصات[ویرایش]

نان سنتی اسکو پخت این نان از زمان‌های قدیم در شهرستان اسکو رایج بوده و اغلب از آرد گندم و جو مرغوب منطقه تهیه و تولید می‌شود. با وجود تغییرات روزافزون و صنعتی شدن تولید نان، تهیه نان سنتی اسکو همچنان با شیوه سنتی و بومی صورت می‌گیرد که به آن انحصار ویژه‌ای بخشیده‌است.

دلیل این‌که هنوز این نان سنتی وضعیت قبلی خود را حفظ کرده و همانند روش گذشتگان، پخته می‌شود را می‌توان به ویژگی‌های مطلوب و خاص آن ربط داد. نان اسکو، بدون هیچ ضایعات و دور ریختنی مصرف می‌شود و ماندگاری بالا (حتی تا چندین ماه بعد از پخت)، خوش طعمی و کیفیت بالا داشته و مهارتی خاص در شیوه پخت آن وجود دارد که با دستان هنرمند نانوا انجام می‌گیرد.

کیفیت مطلوب، شیوه و مهارت خاص پخت، کارگاهی بودن پخت، کیفیت بالا، اشتهار مطلوب، مقبولیت، ماندگاری، یکدست، یکرنگ و یکنواخت بودن نان سنتی اسکو را محصولی ویژه و مقبول کرده‌است.

ویژگی‌ها[ویرایش]

تنور نان سنتی اسکو از نوع افقی بوده و کف آن به وسیله آجرهای مربعی شکل مفرش گردیده‌است. به دلیل نازکی خمیر پخت نان اسکو سریع صورت گرفته و نان‌های پخته شده به کمک دو چوب باریک از تنور بیرون آورده می‌شوند. بافت نان لواش اسکو نسبتاً یکنواخت و اندازه آن به طول ۷۰ تا ۸۰ سانتی‌متر و عرض ۴۰ سانتی‌متر می‌رسد.

نان اسکو حالت خشک دارد و به مدت سه ماه و حتی بیشتر قابل نگهداری است که در موقع مصرف با اضافه کردن مقداری آب می‌توان آن را مرطوب و آماده مصرف کرد. ضایعات این نوع نان در حد صفر بوده و طعم خوشایندی دارد. روزانه حدود ۲۵ تن نان سنتی در اسکو پخت می‌شود که از این میزان حدود سه تن به مصرف داخل استان آذربایجان شرقی رسیده و مابقی به سایر استان‌ها و کشورها عراق و جمهوری آذربایجان صادر می‌شود.[۱]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. isna.ir/xdJmGP