ناتالی امیری
| ناتالی امیری | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۹۷۸ مونیخ، آلمان |
| محل زندگی | مونیخ |
| ملیت | ایرانی، آلمانی |
| تحصیلات | دکترای ایران‌شناسی |
| محل تحصیل | دانشگاه اتوفریدریش بامبرگ |
| پیشه | خبرنگار، برنامه ساز، تهیه‌کننده، گوینده رادیو، فعال حقوق بشر و نویسنده |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۸۰ تاکنون |
| فرزندان | کیان |
| والدین | الن امیری، روح‌الله امیری |
| جایزه(ها) | جایزه روزنامه‌نگاری پایتخت ایالت مونیخ و جایزه تلویزیون آلمان در سال ۲۰۱۹ |
ناتالی امیری (به انگلیسی: Natalie Amiri) (متولد ۱۹۷۸ در مونیخ) یک خبرنگار رادیو و تلویزیون آلمانی-ایرانی است. او پیشتر مدیر استودیو آ.ار.د در تهران بوده و از جنگ داخلی سوریه نیز گزارش‌هایی تهیه کرده است. امیری به زبانهای آلمانی، انگلیسی، فرانسوی، فارسی، و عربی تسلط دارد.[۱][۲][۳][۴][۵]
زندگی[ویرایش]
امیری در مونیخ به عنوان دختر الن امیری آلمانی و روح‌الله امیری دلال فرش آزاد ایرانی به دنیا آمد و بزرگ شد.[۲]پدرش که از یزد آمده بود، در سال ۱۹۶۵ از ایران به آلمان آمد[۶] به عنوان کارشناس فرش در اشتوتگارت. او بعداً مغازه فرش خود را در مونیخ در نزدیکی ایزارتور افتتاح کرد. ناتالی امیری برای اولین بار در سال ۱۳۶۱ در جریان جنگ ایران و عراق، مادر و خواهرش را در سفر به ایران همراهی کرد. سه سال بعد، اعضای زن خانواده به کاتولیک گرویدند. در طول دوران تحصیل خود که در مدرسه والدورف گذراند، به مدت پنج ماه در لس آنجلس با یک خانواده یهودی از ایران زندگی کرد.[۷]
کتابشناسی[ویرایش]
- بین جهانیان. دربارهٔ قدرت و ناتوانی در ایران. ISBN 978-3-351-03880-9
- افغانستان. بازنده بدون شکست ساخت و ساز، برلین ۲۰۲۲، ISBN 978-3-351-03963-9.
- گنج پنهان مستندات هنری
- زنان شجاع ایران: نمی‌ترسیم! شابک ۹۷۸–۳۹۴۹۵۸۲۲۰۲
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Natalie Amiri». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای آلمانی .
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «ناتالی امیری، خبرنگار شبکه اول آلمان، چرا از ایران خارج شد؟ – DW – ۱۳۹۹/۲/۱۶». dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۱.
- ↑ لندن، کیهان. «ناتالی امیری خبرنگار ایرانی- آلمانی: جامعه ایران از اسلام رو برگردانده و می‌خواهد آزاد باشد». دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۱.
- ↑ ناتالی امیری، برترین خبرنگار سیاسی آلمان در سال ۲۰۲۱ – DW – ۱۴۰۰/۱۰/۳, retrieved 2024-02-01
- ↑ «وزارت خارجه آلمان به یک خبرنگار ایرانی-آلمانی هشدار داد ممکن است در تهران به گروگان گرفته شود». صدای آمریکا. ۲۰۲۰-۰۵-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۱.
- ↑ "Iran-Korrespondentin der ARD berichtet über harten Job als „Feindbild des Staates"". www.merkur.de (به آلمانی). 2021-03-13. Retrieved 2024-02-01.
- ↑ NDR. "Iran: Journalisten als Feindbild des Staates". www.ndr.de (به آلمانی). Retrieved 2024-02-01.
 | این یک مقالهٔ خرد یک خبرنگار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |