پرش به محتوا

مک‌لارن پی۱

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مک‌لارن پی۱
پی۱ در هفته خودروی مونتری ۲۰۱۵
دید کلی
شرکتخودروسازی مک‌لارن
تولیداکتبر ۲۰۱۳ – دسامبر ۲۰۱۵
(۳۷۵ دستگاه)
مدل سال۲۰۱۴–۲۰۱۶
مونتاژووکینگ، ساری، انگلستان
طراح
بدنه و شاسی
کلاساسپورت (اس)
شکل بدنه۲ در کوپه
طرح‌بندیموتور وسط عقب-محور عقب
سکوشاسی یکپارچه فیبر کربنی کربن مونوکیج ۲
درهاپروانه‌ای
خودروهای وابستهمک‌لارن ۱۲سی
مک‌لارن ۶۵۰اس
پیشرانه
موتور۳٫۸ لیتری تویین توربو ام۸۳۸تی‌کیو وی۸
موتور الکتریکیئی-موتور مک‌لارن
قدرت موتور۹۱۶ اسب بخار متری (۶۷۴ کیلووات؛ ۹۰۳ اسب بخار)(ترکیب شده)
۱۷۹ اسب بخار متری (۱۳۲ کیلووات؛ ۱۷۷ اسب بخار) (فقط برقی)
جعبه‌دنده۷ دندهٔ دوکلاچه
باتری۴٫۷ کیلووات ساعتی لیتیم-یون
دامنه حرکت۴۸۰ کیلومتر (۳۰۰ مایل) (ئی‌پی‌ای)
دامنه حرکت برقی۱۱ کیلومتر (۶٫۸ مایل) (ترکیبی ان‌ئی‌دی‌سی)
۱۹ مایل (۳۱ کیلومتر) (ئی‌پی‌ای)
ابعاد
فاصله بین محورها۲٬۶۸۰ میلیمتر (۱۰۵٫۵ اینچ)
درازا۴٬۵۸۸ میلیمتر (۱۸۰٫۶ اینچ)
پهنا۱٬۹۴۶ میلیمتر (۷۶٫۶ اینچ)
بلندی۱٬۱۸۸ میلیمتر (۴۶٫۸ اینچ)
وزن خالص۱٬۵۴۷ کیلوگرم (۳٬۴۱۱ پوند)
گاه‌شمار
پیشینمک‌لارن اف۱
پسینمک‌لارن دبلیو۱

مک‌لارن پی۱ (به انگلیسی: McLaren P1) (با اسم رمز P12) یک خودروی اسپورت پرچمدار است که توسط برند بریتانیایی مک‌لارن تولید می‌شود. این خودرو که توسط طراح خودرو آمریکایی فرانک استیفنسون طراحی شده است، دومین خودرو از سری Ultimate مک‌لارن پس از مک‌لارن اف۱ است. پی۱ که به‌عنوان جانشین معنوی اف۱ در نظر گرفته می‌شود، یکی از نخستین خودروهای اسپورت با عملکرد بالا بود که با فناوری هیبریدی معرفی شد. پورشه ۹۱۸ اسپایدر آغاز به دریافت سفارش‌های پیش از پی۱ کرده بود و لافراری در کنار آن معرفی شد. نخستین بار به‌عنوان یک خودروی مفهومی در بیستمین سالگرد اف۱ در نمایشگاه خودروی پاریس ۲۰۱۲ نشان داده شد،[۳] پی۱ نخستین نمایش خود را در نمایشگاه بین‌المللی خودرو ژنو ۲۰۱۳ انجام داد.[۴]

مانند به اف۱، پی۱ موتور وسط، محور عقب است و دارای فیبر کربن شاسی یکپارچه است. استفنسون الهام‌بخش قطعات ماشین را از بادبان‌ماهی که هنگام تعطیلات در میامی دید، گرفت.[۵] در مجموع، ۳۷۵ دستگاه تولید شد، با چندین نسخه ویژه مانند پی۱ جی‌تی‌آر قانونی غیرجاده‌ای و پی۱ ال‌ام در میان سایرین که دوره‌های تولید کمتری داشتند.[۶][۷]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Easthope, Alex (5 May 2017). "This is what a McLaren designer drives on the weekend..." Classic Driver. Archived from the original on 10 June 2024. Retrieved 2 June 2024.
  2. Fairs, Marcus (14 February 2015). "Designing a McLaren is about creating "efficiency through the air"". Dezeen. Archived from the original on 23 September 2023. Retrieved 2 June 2024.
  3. Undercoffler, David (18 September 2012). "McLaren's wild P1 supercar breaks cover". Los Angeles Times. Archived from the original on 25 October 2013. Retrieved 19 September 2012.
  4. Mark Tisshaw (13 November 2013). "McLaren P1 sold out". Autocar. Archived from the original on 27 April 2017. Retrieved 23 November 2013.
  5. Chawla, Dalmeet (28 August 2014). "The car designer who turned a sailfish into a supercar". BBC. Archived from the original on 25 February 2020. Retrieved 5 July 2020.
  6. Glucker, Jeff (22 November 2017). "A McLaren P1 Experimental Prototype is for sale". Motor Authority. Archived from the original on 3 December 2018. Retrieved 3 December 2018.
  7. "Japan race pure artwork from a Dutch master". Weekend Australian. 13 April 2024. p. 40. ProQuest 3037656849. Archived from the original on 10 June 2024. Retrieved 9 June 2024 – via ProQuest.

پیوند به بیرون

[ویرایش]