مونکوت

Mongkut
	Privy Seal
	الگو:Infobox Chinese/Thai

مونکوت
มงกุฎ
مونکوت; มงกุฎ
پادشاه راما چهارم
	عکس توسط جان تامسون در حدود ۱۸۶۵
پادشاه سیام
سلطنت	۲ آوریل ۱۸۵۱ – ۱ اکتبر ۱۸۶۸
Coronation	۱۵ مهٔ ۱۸۵۱
پیشین	Nangklao (راما سوم)
جانشین	چولالونگ کورن (راما پنجم)
زاده	۱۸ اکتبر ۱۸۰۴; تونبوری پالاس، بانکوک یای، بانکوک، سیام
درگذشته	۱ اکتبر ۱۸۶۸ (۶۳ سال); گرند پالاس، پرا ناکون، بانکوک، سیام
خاندان	دودمان چاکری
امضاء

مونکوت (تای: มงกุฏ؛ ۱۸ اکتبر ۱۸۰۴ – ۱ اکتبر ۱۸۶۸) چهارمین پادشاه سیام (تایلند) در زمرهٔ خاندان چاکری است که ملقب به راما چهارم بود. او از سال ۱۸۵۱ تا ۱۸۶۸ حکمرانی کرد.

در بیرون از تایلند، مونکوت به عنوان پادشاه در نمایش موزیکال پادشاه و من سال ۱۹۵۱ و فیلمی با همین نام، تولید سال ۱۹۵۶ بهتر شناخته شده‌است که این نمایش موزیکال بر پایه فیلم آنا و سلطان سیام تولید سال ۱۹۴۶ شکل گرفته بود که خود این فیلم هم بر اساس رمان آنا و سلطان سیام ساخته شده بود، نویسندهٔ رمان یک فرد آمریکایی بود و رمان دربارهٔ حضور آنا لیونوونز در بارگاه پادشاه رامای چهارم بین سال‌های ۱۸۶۲ تا ۱۸۶۷ می‌باشد که برگرفته از خاطرات او است.^[۲]^[۳]^[۴]^[۵]^[۶]

سیام، اولین بار فشار توسعه طلبی غربی را در دوران سلطنت مونکوت احساس کرد. مونکوت از نوآوری‌های غربی استفاده کرد و مدرنیزه کردن کشورش در دو جهت تکنولوزی و فرهنگ را شروع کرد - مسیری که او در پیش گرفت، لقب «پدر علم و تکنولوژی» در سیام را برای او به ارمغان آورد.

پانویس[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mongkut». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۳.

منابع[ویرایش]

↑ ""สยาม" ถูกใช้เรียกชื่อประเทศเป็นทางการสมัยรัชกาลที่ 4" (به تایلندی). ศิลปวัฒนธรรม. 6 July 2017. Retrieved 10 August 2017.
↑ 'King's Ears Won't Hear Songs From "King and I"', The Washington Post (28 June 1960), pg. C1.
↑ Marguerite Higgins, 'Siam King Found Shy And Welfare-Minded', Washington Post (30 August 1951), pg. B11.
↑ Lawrence Meyer, 'Court And "The King"', The Washington Post (21 November 1972), pg. B2.
↑ Landon v. Twentieth Century-Fox Film Corp., 384 F. Supp. 450 (S.D.N.Y. 1974), in Donald E. Biederman, Edward P. Pierson, Martin E. Silfen, Janna Glasser, Law and Business of the Entertainment Industries, 5th edition (Westport, Connecticut: Greenwood, 2006), pp. 349–356.
↑ 'Thailand bans "Anna and the King"', Asian Economic News (3 January 2000). Accessed 29 August 2008.

این یک مقالهٔ خرد پادشاه یا فرمانروا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «نکته» وجود دارد، اما برچسب <references group="نکته"/> متناظر پیدا نشد. ().

[1] ""สยาม" ถูกใช้เรียกชื่อประเทศเป็นทางการสมัยรัชกาลที่ 4" (به تایلندی). ศิลปวัฒนธรรม. 6 July 2017. Retrieved 10 August 2017.

[3] 'King's Ears Won't Hear Songs From "King and I"', The Washington Post (28 June 1960), pg. C1.

[4] Marguerite Higgins, 'Siam King Found Shy And Welfare-Minded', Washington Post (30 August 1951), pg. B11.

[5] Lawrence Meyer, 'Court And "The King"', The Washington Post (21 November 1972), pg. B2.

[6] Landon v. Twentieth Century-Fox Film Corp., 384 F. Supp. 450 (S.D.N.Y. 1974), in Donald E. Biederman, Edward P. Pierson, Martin E. Silfen, Janna Glasser, Law and Business of the Entertainment Industries, 5th edition (Westport, Connecticut: Greenwood, 2006), pp. 349–356.

[7] 'Thailand bans "Anna and the King"', Asian Economic News (3 January 2000). Accessed 29 August 2008.

[نکته ۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

داده‌های کتابخانه‌ای
عمومی	ISNI 1 ویاف 1 ورلدکت
کتابخانه‌های ملی	نروژ فرانسه (داده‌ها) کاتالونیا آلمان اسرائیل ایالات متحده آمریکا ژاپن جمهوری چک هلند لهستان
نگارخانه‌های هنری و موزه‌ها	تی پاپا (نیوزیلند)
واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای	آلمان
پایگاه‌های دادهٔ علمی	ساینی (ژاپن)
سایر	کاربرد چندوجهی اصطلاحات موضوعی بایگانی ملی (ایالات متحده) شبکه‌های اجتماعی و محتوای بایگانی شونده سوداک (فرانسه) 1 تروو (استرالیا) 1