موسیقی اسپیس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

موسیقی اِسپِیس (به انگلیسی: Space music) زیرشاخه‌ای از موسیقی نیو ایج است و به عنوان «آرام، هیپنوتیزم‌کننده و جنبشی» توصیف می‌شود. این از موسیقی محیطی مشتق شده‌است و با موسیقی سالن، گوش دادن آسان و موسیقی آسانسور همراه است.

به گفته استفن هیل، یکی از بنیانگذاران یک نمایش رادیویی به نام قلب‌های فضا، این اصطلاح برای توصیف موسیقی‌ای استفاده می‌شود که احساس فضایی اندیشمندانه را برمی‌انگیزد.[۱][۲] هیل بیان می‌کند که موسیقی فضایی می‌تواند دارای شخصیت باشد، بافت صوتی موسیقی می‌تواند ساده یا پیچیده باشد، می‌تواند دستگاهی یا الکترونیکی باشد، ممکن است بدون ویژگی‌های آهنگین، هماهنگ (هارمونیک) یا ریتمیک معمولی باشد و ممکن است کمتر به آهنگسازی رسمی همراه با طرح‌های مرتبط با سبک‌های دیگر موسیقی توجه کند.[۳][۴] هیل پیشنهاد می‌کند که موسیقی فضایی را می‌توان در طیف گسترده‌ای از ژانرها یافت.[۳] موسیقی فضایی ممکن است تأثیرهایی از موسیقی کلاسیک غربی، جهانی، سلتیک، سنتی و تجربی داشته باشد.[۵][۶]

منابع[ویرایش]

  1. "In fact, almost any music with a slow pace and space-creating sound images could be called spacemusic."
  2. "When you listen to space and ambient music you are connecting with a tradition of contemplative sound experience whose roots are ancient and diverse.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "A timeless experience...as ancient as the echoes of a simple bamboo flute or as contemporary as the latest ambient electronica.
  4. "The early innovators in electronic "space music" were mostly located around Berlin.
  5. "The program has defined its own niche – a mix of ambient, electronic, world, new-age, classical and experimental music.
  6. "Hill's Hearts of Space Web site provides streaming access to an archive of hundreds of hours of spacemusic artfully blended into one-hour programs combining ambient, electronic, world, New Age and classical music."