مسنا

مسنا
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	monograph
رده‌بندی داروهای; بارداری	AU: B1 ; ;
روش مصرف دارو	Oral, intravenous
کد ATC	R05CB05 V03AF01 (WHO)‎;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	AU: فقط با نسخه (اس۴) ; UK: فقط ℞ (POM) ; US: فقط ℞ ;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	45–79% (Oral)
متابولیسم	Oxidised in circulation
نیمه‌عمر حذف	0.36–8.3 hours
دفع	گرده (کالبدشناسی)
شناسه‌ها
	نام آیوپاک sodium 2-sulfanylethanesulfonate;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	19767-45-4 ;
پاب‌کم CID	29769;
کم‌اسپایدر	27663 ;
UNII	NR7O1405Q9;
KEGG	D01459 ;
ChEMBL	ChEMBL975 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID1020809 ;
ECHA InfoCard	100.039.336
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C2H5NaO3S2
جرم مولی	164.181 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES [Na+].[O-]S(=O)(=O)CCS;
	InChI InChI=1S/C2H6O3S2.Na/c3-7(4,5)2-1-6;/h6H,1-2H2,(H,3,4,5);/q;+1/p-1 ; Key:XOGTZOOQQBDUSI-UHFFFAOYSA-M ;
	(صحت‌سنجی)

مسنا (به انگلیسی: Mesna) که به نام سولفونات سدیم 2- مرکاپتواتان نیز شناخته می شود، یک عامل سم زدایی است که برای جلوگیری یا کاهش سمیت ادراری و سمیت کلیوی مرتبط با داروهای شیمی درمانی خاص، به ویژه ایفوسفامید و سیکلوفسفامید استفاده می شود. این دارو با اتصال و غیرفعال کردن متابولیت های این داروها که می تواند باعث آسیب مثانه و کلیه شود، عمل می کند. مسنا به طور معمول به صورت داخل وریدی یا خوراکی همراه با شیمی درمانی تجویز می شود. این محصول در ایران تحت برند اورمیکسان/®URMIXAN توسط شرکت داروسازی اکسیر تولید می شود.

از آخرین به روز رسانی ها در ژانویه 2022، این دارو یک جزء مهم از درمان های حمایتی در انکولوژی باقی مانده است. برای آخرین اطلاعات، باید مستقیماً به اسناد FDA یا سایر سازمان های نظارتی مراجعه کنید.

رده درمانی: داروهای شیمی‌درمانی

اشکال دارویی: آمپول

موارد مصرف[ویرایش]

مسنا در پیشگیری از سیستیت هموراژیک در بیماران تحت‌درمان یا ایفوسفامید و سیکلوفسفامید مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

مسنا در کلیه به متابولیت‌های سیکلوفسفامید و ایفوسفامید متصل واثرات سمی آنها را کاهش می‌دهد.

عوارض جانبی[ویرایش]

واکنش‌های حساسیتی، اسهال، تهوع و استفراغ از عوارض شایع مسنا هستند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

سیکلوفسفامید

منابع[ویرایش]

فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷
National library of medicine