محلچه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
روستای محلچه
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانفارس
شهرستاناوز
بخشمرکزی
نام محلیمالچه‌
مردم
جمعیت۱۰۰۰۰

محلچه روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اوز در استان فارس ایران است.

محدوده[ویرایش]

از شمال روستای فیشور، از جنوب کوه، از مغرب شهر خنج ازمشرق شهر اوزمحدود می‌گردد.

جمعیت[ویرایش]

جمعیت روستای محلچه در حدود ۴۵۰ نفر است که اهل سنت و پیرو مکتب شافعی هستند. مردم محلچه به لهجه لارستانی صحبت می‌کنند.

چهارطاقی محلچه[ویرایش]

چهار طاقی محلچه" یکی از آثار ارزشمند تاریخی روستای محلچه و مربوط به دوران قبل از اسلام است. این اثر تاریخی که به چهارطاقی محلچه یا آتشکده محل شاه ویا چهارطاقی ساسو (ساسان) نیز نامیده می‌شود در کنار جاده اوز - شیراز در۳۵ کیلومتری غرب شهر اوز در روستای محلچه (مابین محلچه و دوراهی فیشور) واقع است. مصالح به کار رفته در ساخت این بنای تاریخی و با ارزش سنگ، گچ و ساروج است.چهارطاقی محلچه با آتشکده‌های کاریان جویم لارستان و کاریان فیروزآباد در ارتباط بوده‌است. گویا مراسم خاص توسط موبدان همه ساله در آتشکده‌های یزد، کاریان جویم لارستان، فیروزآباد و چهارطاقی محلچه برگزار می‌شده‌است. وجود آتشکده‌های آذرفرنیغ کاریان، جویم لارستان، فیروزآباد و محلچه نشان از وجود یک شاهراه ارتباطی اقتصادی و تجاری بین این ۳ منطقه دارد. چهارطاقی محلچه در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. امروزه یک ستون این چهارطاقی فروریخته و پایه‌های سایر ستون‌ها تعمیر و مرمت شده‌است ولی گذشت زمان این بنای تاریخی را فرسوده ساخته و نیاز به مراقبت و مرمت بیشتری دارد.

منابع[ویرایش]

  • علی امینی. ۱۳۸۹
  • خرم روز، مروان. سلطان عشق، ناشر: چاپخانه مهارت، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۱ خورشیدی.
  • چهارطاقی، راستی، محمدصادق، وبسایت ثبت آثار ملی ایران، ۱۳۸۹ خورشیدی
  • خضری احمد،جلوه های کهن ناشر: انتشارات پیروز تهران چاپ اول ۱۳۹۴