پرش به محتوا

لیبی کازمالا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لیبی کازمالا
در ۲۰۱۲
اطلاعات شخصی
نام کاملالیزابت دادلی کازمالا
ملیت Australia
زاده۸ ژوئیهٔ ۱۹۴۲ ‏(۸۲ سال)
آدلاید، استرالیا
ورزشی

الیزابت "لیبی" دادلی کازمالا (زادنام ریچاردز) نشان استرالیا (زاده ۸ ژوئیه ۱۹۴۲) یک تیرانداز استرالیایی مبتلا به پاراپلژی است. او در دوازده بازی پارالمپیک از سال ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۶ نماینده استرالیا بود و سیزده مدال شامل ۹ مدال طلا به دست آورد.

دوران اولیه زندگی و تحصیل

[ویرایش]
مصاحبه کازمالا توسط بنگاه خبررسانی استرالیا در خارج از مراسم پارالمپیک سال ۲۰۱۲ استرالیا

کازمالا[۱] در ۸ ژوئیه ۱۹۴۲ در آدلاید به دنیا آمد.[۲] پدرش وکیل بود.[۳] او با پاهای چنبری شکل به دنیا آمد که با گچ و باند صاف شده بودند. او در ابتدا به عنوان مبتلا به مهره‌شکاف طبقه‌بندی شد، اما در سن ۵۰ سالگی متوجه شد که پاراپلژی او به دلیل عوارض مربوط به تولد است. او در یک عمل جراحی طولانی با استفاده از فورسپس توسط متخصص قلب به دنیا آمد.[۳] او از کمر به پایین فلج است و ستون فقراتش تا وسط کمرش ضخامت طبیعی دارد سپس به اندازه یک مداد نازک می‌شود و دوباره به حالت عادی بیرون می‌آید.[۳] او ایستادن را در هفت سالگی آموخت و والدینش او را مجبور کردند از آن زمان تا هفده سالگی روزانه ۲۰ تا ۳۰ دقیقه راه برود. او یادگرفت که با کولیس‌های تمام قد، چکمه‌های جراحی و با دو عصا راه برود. او در مدرسه صومعه لورتو تحصیل کرد، جایی که اجازه انجام فعالیت‌های بدنی را نداشت.[۳]

او برای منشی شدن در واحد توانبخشی بیمارستان رویال آدلاید آموزش دید و اولین شغل خود را به عنوان منشی در باغ گیاه‌شناسی آدلاید در سن ۲۰ سالگی آغاز کرد. او یازده سال آنجا بود و سپس به بخش تحقیقات قلب و ریه بیمارستان رویال آدلاید منتقل شد. او پس از بچه دار شدن به صورت پاره وقت کار کرد. او همچنین پیش از بازنشستگی به مدت دوازده سال به عنوان مسئول روابط عمومی برای انجمن اسپینا بیفیدا کار کرد.[۳] او در دهه ۱۹۷۰ از طریق ورزش با ویلچر با همسرش استن کازمالا آشنا شد.[۴] او در پارالمپیک ۱۹۸۸ سئول مدال طلا گرفت.[۵] آنها دو پسر و دو نوه دارند.[۵][۶]

دریافت مدال اخلاق ورزشی در مراسم پارالمپیک سال ۲۰۱۲ استرالیا

دوران ورزشی

[ویرایش]
کازمالا در پارالمپیک تابستانی ۱۹۹۶ در آتلانتا
تیراندازی کازمالا در پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن

کازمالا از سال ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۶ در دوازده پارالمپیک نماینده استرالیا بود و سیزده مدال از آن خود کرد که ۹ مدال آن طلا بود.[۷]

کازمالا چند ماه قبل از شروع کار در باغ گیاه‌شناسی آدلاید توسط یک بیمار در بیمارستان رویال آدلاید با ورزش با ویلچر آشنا شد. او اولین بار در مسابقات ملی با ویلچر در بریزبن در سال ۱۹۶۶ شرکت کرد. او در شمشیربازی فویل، شنا، مسابقه با ویلچر، مسابقات میدانی و تیراندازی با کمان شرکت کرد.[۳] در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۱، او گفت که برگزارکننده ای که تیم را برای بازی‌های پارالمپیک ۱۹۶۸ تل آویو انتخاب کرده بود، فراموش کرده بود که نام او را در این مسابقات لحاظ کند؛ بنابراین او در عوض به عنوان منشی در بازی‌ها کار کرد.[۳] او دو مدال طلا در تیراندازی با کمان و شمشیربازی با فویل، یک مدال نقره در پنج‌گانه و چهار مدال برنز در مسابقات شنا و مسابقات با ویلچر در بازی‌های پاراپلژیک مشترک المنافع ۱۹۷۰ در ادینبورگ، در اولین رویداد بین‌المللی خود کسب کرد.[۳][۵] او ابتدا مجبور بود تمام پول خود را برای بازی‌ها جمع‌آوری کند، اما پس از یک مصاحبه رادیویی و مقاله ای در روزنامه در مورد وضعیت بدش، جان یوستیس موتورز به او چکی با تمام پول مورد نیاز برای بازی‌ها داد.[۳]

در بازی‌های پارالمپیک هایدلبرگ ۱۹۷۲، او مدال برنز شنای 3x50 زنان را به دست آورد. سپس در رویداد M Medley Relay 2-4، و در سایر رویدادهای شنا و دو و میدانی شرکت کرد.[۸][۹][۱۰] او در اوایل دهه ۱۹۷۰ با تیراندازی با تفنگ آشنا شد و در اولین تلاش خود در این ورزش چندین شلیک موفق داشت.[۳] در بازی‌های تورنتو ۱۹۷۶، او مدال طلای تیراندازی با تفنگ مختلط ۲–۵ را به دست آورد و در مسابقات تیراندازی با کمان و تیراندازی شرکت کرد.[۹]

در بازی‌های آرنهم ۱۹۸۰، او یک مدال طلا در مسابقه تفنگ بادی مختلط ۵–۲ و دو مدال نقره در مسابقات تفنگ بادی مختلط ۳ موقعیت ۵–۲ و تفنگ بادی مختلط زانوزده ۵–۲ به دست آورد.[۱۱] در بازی‌های نیویورک/استوک ماندویل ۱۹۸۴، او چهار مدال طلا کسب کرد و چهار رکورد جهانی را در تفنگ بادی زنان ۳ موقعیت ۶–۲، تفنگ بادی زنان زانو زده ۶–۲، تفنگ بادی زنان ۶–۲ و تفنگ بادی ایستاده زنان ۶–۲ شکست.[۵][۱۱] در بازی‌های سئول ۱۹۸۸، او سه مدال طلا در تفنگ بادی زنان ۳ موقعیت ۶–۲، تفنگ بادی زنان زانو زده ۶–۲ و تفنگ بادی زنانه ۶–۲ به دست آورد، و یک مدال نقره در تفنگ بادی زنان ایستاده 6-2.[۱۱] او از آن زمان تا بازی‌های ۲۰۱۶ ریودوژانیرو بدون کسب مدال در هر پارالمپیک شرکت کرد، اگرچه امتیازات او به تدریج با گذشت زمان بهبود یافت.[۳][۱۱] او پرچمدار استرالیا برای مراسم افتتاحیه در بازی‌های آتلانتا در سال ۱۹۹۶ بود.[۱۲] در بازی‌های سیدنی در سال ۲۰۰۰، او در دور مقدماتی مسابقه Mixed Air Rifle Prone SH1- با همسرش مسابقه داد و درست جلوتر از او هشتم شد.[۱۱][۱۳] او بهترین نتیجه خود را در مسابقات تفنگ بادی زنانه ایستاده SH1- در بازی‌های پکن ۲۰۰۸ به دست آورد، جایی که به سختی از کسب مدال بازماند.[۵][۱۱] او مسن‌ترین نماینده استرالیا در بازی‌های پکن و مسن‌ترین بازیکن پارالمپیک در بازی‌های لندن ۲۰۱۲ بود که در آنجا اعلام بازنشستگی کرد.[۱۴][۱۵] با این حال، او پس از انتخاب شدن در بازی‌های ریودوژانیرو ۲۰۱۶ برای رقابت بازگشت.[۷][۱۶] در پارالمپیک ۲۰۱۶ او یک بار دیگر مسن‌ترین رقیب بود و دوران پارالمپیک خود را با کسب رتبه هجدهم به پایان رساند.[۱۷][۱۸][۱۹] او در اوت ۲۰۲۰ بازنشستگی خود را از تمام مسابقات تیراندازی اعلام کرد.[۲۰][۲۱] او در طول دوران حرفهای تیراندازی خود توسط ایوان هیل مربیگری می‌شد و همچنین با مربی تیراندازی ملی تفنگ، میرو سپیک کار می‌کرد.[۲۲] او هر سال از سال ۱۹۸۵ از مؤسسه ورزش استرالیای جنوبی بورسیه تحصیلی دریافت کرده است.[۳]

در سال ۱۹۹۴، او با وجود اینکه قهرمان باشگاه بود، ابتدا از شرکت در مسابقات قهرمانی ایالتی تیراندازی با تفنگ بادی منع شد، زیرا او روی ویلچر بود. او در نهایت برنده رقابت شد اما جایزه به کسی که دوم شد به جای او اهدا شد. این پرونده در نهایت در دادگاه به توافق رسید.[۳] در سال ۲۰۰۳، هنگام پرواز امارات از دبی به آلمان برای شرکت در بازی‌های ملی، ویلچرهای روزمره و ورزشی او به سرقت رفت. او زمانی که در آلمان بود از ویلچرهای قرضی استفاده می‌کرد، و زمانی که بدون ویلچر برای بازگشت به خانه رسید، گفت که این اولین بار در زندگی‌اش بود که واقعاً احساس «ناتوانی» می‌کرد. شرکت هواپیمایی ۲۰۰۰ دلار بابت هزینه تعویض ویلچر که هر کدام ۵۰۰۰ دلار ارزش داشت به او داد.[۳]

سایر فعالیت‌ها

[ویرایش]

او پس از جمع‌آوری و امتناع از پرداخت جریمه‌های زیاد پارکینگ برای پارک بیش از حد طولانی در یک پارکینگ پانزده دقیقه‌ای، در ارائه مجوزهای پارک معلولان در استرالیای جنوبی نقش داشت. او در یک پرونده قضایی علیه شهرداری آدلاید در مورد این موضوع برنده شد، اما از او خواسته شد که هزینه‌های دادگاه خود را که توسط یک اهدا کننده ناشناس پوشش داده شده بود، بپردازد.[۳]

در سال ۲۰۱۳، کازمالا اولین حامی کمک‌های فنی به معلولان استرالیای جنوبی (TADSA) شد، این یک مؤسسه خیریه است که هدف آن کمک به افراد دارای معلولیت برای غلبه بر مشکلات با طراحی و ساخت یا اصلاح دستگاه‌هایی است که راه حل دیگری به راحتی در دسترس نیست. اولین تماس کازمالا با TADSA به عنوان مشتری در اواخر دهه ۱۹۷۰ بود. در تیراندازی با تفنگ، رقبا معمولاً دراز می‌کشند تا تیراندازی کنند. از آنجایی که او روی ویلچر است این امکان وجود نداشت، بنابراین او به چیزی نیاز داشت که روی آن استراحت کند و همچنین جایی برای مهمات خود داشته باشد. TADSA یک میز برای کازمالا ساخت تا این مشکل را کاهش دهد. از آنجایی که او مجبور بود آن را برای مسابقات بین‌المللی با خود ببرد، باید یک میز تاشو سبک‌وزن می‌بود (کازمالا آن را در چمدان خود قرار می‌داد). او گفت: «احتمالاً منصفانه است که بگوییم این میز (که در ۱۰ بازی پارالمپیک بوده است) به من کمک کرده تا مدال طلای من را کسب کنم.»[۲۳][۲۴]

دیگر افتخارات

[ویرایش]

در سال ۱۹۸۵، کازمالا مدال سفارش استرالیا را «برای خدمت به ورزش تیراندازی با تفنگ بادی» دریافت کرد.[۲۵]

او مدال ورزش استرالیا را در سال 2000[۲۶] و مدال صدمین سالگرد در سال ۲۰۰۱ دریافت کرد.[۲۷]

در سال ۲۰۱۶، او جایزه تانیا دنور را در جوایز ستاره سال ورزشی کانال ۷ استرالیا دریافت کرد.[۲۸]

در سال ۲۰۱۹، کازمالا به تالار مشاهیر ورزشی استرالیای جنوبی معرفی شد.[۲۹]

در سال ۲۰۲۱، او به تالار مشاهیر ورزش استرالیا معرفی شد.[۳۰] در سال ۲۰۲۲، او به تالار مشاهیر پارالمپیک استرالیا راه یافت.[۳۱]

منابع

[ویرایش]
  1. Podcast: Libby Kosmala (به انگلیسی), retrieved 2024-08-29 (تلفظ درست نام)
  2. "Australians at the 1996 Atlanta Paralympics: Shooters". Australian Sports Commission. Archived from the original on 19 January 2000. Retrieved 17 April 2012.
  3. ۳٫۰۰ ۳٫۰۱ ۳٫۰۲ ۳٫۰۳ ۳٫۰۴ ۳٫۰۵ ۳٫۰۶ ۳٫۰۷ ۳٫۰۸ ۳٫۰۹ ۳٫۱۰ ۳٫۱۱ ۳٫۱۲ ۳٫۱۳ ۳٫۱۴ "Libby Kosmala interviewed by Nikki Henningham". Australian Centre for Paralympic Studies oral history project. Archived from the original on 1 December 2015. Retrieved 17 April 2012.
  4. Turner, Matt (11 January 2012). "Out with a bang: Kosmala aiming for London". News Review Messenger. Archived from the original on 4 June 2021. Retrieved 18 April 2012.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ "Libby Kosmala". Australian Paralympic Committee. Archived from the original on 25 April 2012. Retrieved 17 April 2012.
  6. "Grandma Libby Guns for Gold". International Paralympic Committee. 15 April 2012. Archived from the original on 6 January 2014. Retrieved 17 April 2012.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ "Six Australian shooters to target Paralympic gold in Rio". Australian Paralympic Committee News. 17 May 2016. Archived from the original on 12 April 2019. Retrieved 17 May 2016.
  8. "The history of people with disabilities in Australia – 100 years: Sport". Disability Services Australia. Archived from the original on 13 February 2012. Retrieved 18 April 2012.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ "Athlete Search Results for "Richards"". International Paralympic Committee. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 18 April 2012.
  10. "1972 Female Swimming Medallists for Australia". International Paralympic Committee. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 18 April 2012.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ ۱۱٫۴ ۱۱٫۵ "Elizabeth Kosmala". Paralympic.org. International Paralympic Committee. Retrieved 18 April 2012.
  12. Brown, Michelle (17 October 2000). "The Triumph of the Spirit". Sydney 2000 Paralympic Games Official Program. Sydney: 16.
  13. "Results for 2000 Mixed Air Rifle Prone SH1- event". International Paralympic Committee. Archived from the original on 31 August 2012. Retrieved 16 April 2012.
  14. "Record 170 named in Paralympics team". 29 July 2008. Archived from the original on 11 February 2012. Retrieved 18 April 2012.
  15. Wake, Rebekka (1 September 2012). "Paralympic legend Kosmala calls it a day". Australian Paralympic Committee. Archived from the original on 15 September 2012. Retrieved 17 February 2013.
  16. "2016 Rio Games Results". Rio 2016. Archived from the original on 18 October 2016. Retrieved 22 September 2016.
  17. "Elizabeth Kosmala". Rio Paralympics Official site. Archived from the original on 18 October 2016. Retrieved 14 November 2016.
  18. "Rio 2016: Australia wins five silver and two bronze medals on day three of competition". ABC News. 11 September 2016. Archived from the original on 9 November 2016. Retrieved 9 November 2016.
  19. "Meet the oldest Paralympic athlete heading to Rio, Australia's own Libby Kosmala". SBS News. Archived from the original on 9 November 2016. Retrieved 9 November 2016.
  20. @7NewsAustralia (30 August 2020). "Australian shooter Libby Kosmala has called time on her stunning career. The 78-year competed at 12 @Paralympics Games, winning an incredible 13 medals in more than half a century" (Tweet) – via Twitter.
  21. "Paralympic legend Libby Kosmala retires". Paralympics Australia. 3 September 2020. Archived from the original on 21 October 2020. Retrieved 20 October 2020.
  22. "Libby Kosmala's golden touch" (PDF). Shooter. Sporting Shooters Association of Australia. August 2008. Archived from the original (PDF) on 9 October 2009. Retrieved 18 April 2012.
  23. "Public relations report" (PDF). Technical Aid to the Disabled. September 2013. Archived from the original (PDF) on 16 January 2014. Retrieved 16 January 2014.
  24. "Libby Kosmala becomes Patron to TADSA" (PDF). Technical Aid to the Disabled. December 2013. Archived from the original (PDF) on 16 January 2014. Retrieved 16 January 2014.
  25. "KOSMALA, Elizabeth Dudley, OAM". It's an Honour. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 8 January 2012.
  26. "Kosmala, Elizabeth: Australian Sports Medal". It's an Honour. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 18 April 2012.
  27. "Kosmala, Elizabeth Dudley: Centenary Medal". It's an Honour. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 18 April 2012.
  28. Fjeldstad, Jesper (18 November 2016). "Libby Kosmala – a decorated career". The Advertiser. Archived from the original on 4 June 2021. Retrieved 31 December 2016.
  29. Greenwood, Rob (14 November 2019). "Shooting great Libby Kosmala inducted into SA Sport Hall of Fame after winning 13 medals at 12 Paralympic Games". The Advertiser. Archived from the original on 4 June 2021. Retrieved 15 November 2019.
  30. "Libby Kosmala". Sport Australia Hall of Fame. 14 November 2021. Retrieved 14 November 2021.
  31. "De Rozario And Tudhope Earn Top Honours at Paralympics Australia Awards". Paralympics Australia. 9 June 2022. Retrieved 10 June 2022.

پیوند به بیرون

[ویرایش]