پرش به محتوا

لایحه ی کلاهبرداری و سواستفاده ی کامپیوتری

افزودن پیوند
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون تقلب و سوء استفاده از رایانه در سال 1986 (CFAA) یک لایحه امنیت سایبری در ایالات متحده است که در سال 1986 به عنوان اصلاحیه‌ای بر قانون موجود در زمینه کلاهبرداری رایانه‌ای (18 U.S.C. § 1030) که در قانون جامع کنترل جرم در سال 1984 گنجانده شده بود، تصویب شد.[۱] پیش از وجود قوانین کیفری خاص برای رایانه‌ها، جرایم رایانه‌ای به عنوان کلاهبرداری از طریق پست و تلگراف پیگرد می‌شدند، اما قوانین مورد استفاده اغلب ناکافی بودند.[۲]


لایحه اصلی در سال 1984 در پاسخ به نگرانی از این که جرایم مرتبط با رایانه ممکن است بدون مجازات باقی بمانند، تصویب شد.[۳] گزارش کمیته مجلس به لایحه اصلی جرایم رایانه‌ای، فیلم تکنو-هیجان‌انگیز سال 1983 به نام WarGames را به عنوان "نمایشی واقعی از قابلیت‌های شماره‌گیری خودکار و دسترسی رایانه شخصی" توصیف کرد[۴]، در این فیلم نوجوانی از سیاتل (با بازی متیو برودریک) به یک ابررایانه نظامی ایالات متحده نفوذ می‌کند که برای پیش‌بینی نتایج ممکن از جنگ هسته‌ای برنامه‌ریزی شده بود و ناخواسته تقریباً جنگ جهانی سوم را آغاز می‌کند.

قانون CFAA به منظور گسترش قوانین شبه‌جرم موجود به اموال نامشهود نوشته شده بود، در حالی که به طور نظری حوزه قضایی فدرال را به مواردی "با منافع فدرالی قوی - یعنی جایی که رایانه‌های دولت فدرال یا موسسات مالی خاص درگیر هستند یا جایی که خود جرم ماهیت بین‌المللی دارد" محدود می‌کرد، اما تعاریف گسترده آن به قوانین قرارداد هم سرایت کرد (نگاه کنید به "رایانه محافظت شده"، در زیر). علاوه بر اصلاح تعدادی از مقررات در بخش اصلی 1030، قانون CFAA همچنین اعمال رایانه‌ای اضافی را جرم انگاری کرد. مقرراتی که به توزیع کدهای مخرب و حملات محروم‌سازی از سرویس (DoS) پرداخته است. کنگره همچنین در CFAA بندی را گنجاند که ترافیک رمز عبور و موارد مشابه را جرم انگاری می‌کرد.[۱]

از آن زمان، این قانون چندین بار اصلاح شده است - در سال‌های 1989، 1994، 1996، در سال 2001 توسط قانون میهن دوستی، در سال 2002 و در سال 2008 توسط قانون اجرای و جبران سرقت هویت. با هر اصلاحیه، نوع اعمالی که تحت پوشش این قانون قرار می‌گرفتند گسترش یافت.

در ژانویه 2015، رئیس‌جمهور باراک اوباما پیشنهاد گسترش CFAA و قانون RICO را در پیشنهاد خود با عنوان "به‌روزرسانی اختیارات اجرای قانون برای مبارزه با جرایم سایبری" مطرح کرد.[۵] برگزارکننده دف کان و محقق کلودفلر، مارک راجرز، سناتور ران وایدن و نماینده زو لوفگرن با این پیشنهاد مخالفت کردند زیرا معتقد بودند که این قانون بسیاری از فعالیت‌های معمول اینترنتی را غیرقانونی می‌کند و بیشتر از هدف اصلی که با قانون آرون دنبال می‌کردند، فاصله می‌گیرد.[۶][۷]


منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Jarrett, H. Marshall; Bailie, Michael W. (2010). "Prosecution of Computer" (PDF). justice.gov. Office of Legal Education Executive Office for United States Attorneys. Retrieved June 3, 2013.
  2. ↑ "Who's Responsible? - Computer Crime Laws | Hackers | FRONTLINE | PBS". www.pbs.org. Retrieved 2021-11-13.
  3. ↑ Schulte, Stephanie (November 2008). "The WarGames Scenario". Television and New Media. 9 (6): 487–513. doi:10.1177/1527476408323345. S2CID 146669305.
  4. ↑ H.R. Rep. 98-894, 1984 U.S.C.C.A.N. 3689, 3696 (1984).
  5. ↑ "Securing Cyberspace – President Obama Announces New Cybersecurity Legislative Proposal and Other Cybersecurity Efforts". whitehouse.gov. January 13, 2015. Retrieved January 30, 2015 – via National Archives.
  6. ↑ "Democrats, Tech Experts Slam Obama's Anti-Hacking Proposal". Huffington Post. January 20, 2015. Retrieved January 30, 2015.
  7. ↑ "Obama, Goodlatte Seek Balance on CFAA Cybersecurity". U.S. News & World Report. January 27, 2015. Retrieved January 30, 2015.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لایحه_ی_کلاهبرداری_و_سواستفاده_ی_کامپیوتری&oldid=39761483»