لایحه جامع تحریم‌ها، پاسخگویی و عدم سرمایه‌گذاری ایران ۲۰۱۰

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لایحه جامع تحریم‌ها، پاسخگویی و عدم سرمایه‌گذاری ایران ۲۰۱۰ (به انگلیسی: Comprehensive Iran Sanctions, Accountability, and Divestment Act of 2010)[۱] (Pub.L. 111-195, 124 Stat. 1312, مصوب ژوئیه 1, 2010; CISADA) قانونی است مصوب کنگره ایالات متحده آمریکا که تحریم‌های اضافی را بر ایران اعمال می‌کند.

این لایحه تحریم‌های اقتصادی وضع شده بر ایران بر اساس لایحه تحریم‌های ایران ۱۹۹۶ را گسترش داده و شرکت‌ها و افرادی را که به بخش نفت ایران کمک برسانند مجازات می‌کنند. این فشار مضاعف بخشی از کارزار بزرگتر بر سر انرژی هسته‌ای در ایران است، و هدف از آن هدف قرار دادن وابستگی ایران به واردات به منظور تأمین نیازش به بنزین است.[۲] این لایحه از سوی مجلس نمایندگان (۴۰۸–۸) و سنا (۹۹–۰) در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۰ تصویب شد[۳] و در ۱ ژوئیه ۲۰۱۰ با امضای رئیس جمهور اوباما به قانون تبدیل شد.[۴]

پیشنهاددهندگان: نماینده مجلس هاورد برمن (H.R. ۲۱۹۴) و سناتور کریستوفر داد (S. ۲۷۹۹). سناتور ایون بایه (S. ۹۰۸ مرتبط را پیشنهاد داد) .

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Comprehensive Iran Sanctions, Accountability, and Divestment Act of 2010». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
  2. Lake, Eli (2009-04-28). "Senators push for business sanctions". Washington Times. Retrieved 2009-09-10.
  3. Cornwell, Susan (2010-06-24). "US Congress OKs sanctions on Iran's energy, banks". Reuters. Retrieved 2010-06-24.
  4. Remarks by the President at Signing of the Iran Sanctions Act بایگانی‌شده در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, The White House, Office of the Press Secretary, July 1, 2010.