قائم‌مقام
قائم‌مقام امروزه به معنی پست دوم یک نهاد یا سازمان دارای اختیارات جانشینی رئیس سازمان می‌باشد. بنابرین به نوعی به معنی جانشین، نایب مناب، نایب رئیس، معاون اول و ... نزدیک می‌باشد.
قائم‌مقام لقبی قاجاری است. لقب قائم‌مقام در سال ۱۲۱۳ زمانی که عباس میرزا به حکومت آذربایجان منصوب شد به وجود آمد و به میرزا عیسی فراهانی اعطا شد که وزیر و نایب ولیعهد در تبریز بود. در دوران قاجار این لقب به وزرای حکمرانان ایالت آذربایجان داده می‌شد.
- افراد با لقب قائم‌مقام:
منابع[ویرایش]
- بایوردی، حسین. قائم‌مقام‌ها. مجله وحید، شماره ۷۶ (فروردین ۱۳۴۹): ص۴۱۹–۴۲۵
