فیونا جوی هاوکینز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فیونا جوی هاوکینز
اطلاعات پس‌زمینه
زادهسسنوک، استرالیا
ژانرکلاسیک، نیو ایج، ملل
پیشه(ها)موسیقیدان، آهنگساز
ساز(ها)پیانو، آواز
سال‌های فعالیت۲۰۰۰ تا حال
ناشر(ان)Little Hartley, بلو کست رکوردز
همکاری‌های مرتبطویلیام آکرمن، FLOW
وبگاه

فیونا جوی هاوکینز (به انگلیسی: Fiona Joy Hawkins) با نام حرفه‌ای فیونا جوی خواننده و پیانیست اهل استرالیا است.

اوایل زندگی[ویرایش]

فیونا جوی در شهر سسنوک متولد شد.[۱] در سنین جوانی شروع به مطالعه و فراگیری پیانو کرد.[۲] معلمان او عبارتند از: اس کلارک، اورسولا باکر و مورین نیوئل.[۳]

حرفه موسیقی[ویرایش]

او در پنج آلبوم با ویلیام آکرمن همکاری داشته‌است. او همچنین از موسیقی افرادی نظیر: جرج وینستون، مایکل نایمن، فردریک شوپن و فلیکس مندلسون تأثیر پذیرفته‌است.[۴][۵]

روزنامه سیدنی مورنینگ هرالد او را در سبک خود بهترین موسیقی دان معرفی کرده و دربارهٔ او گفته‌است «او برای شناخته شدن کشورش تلاش می‌کند، او در ابتدا به رسمیت شناخته نمی‌شد تا زمانی که در سال ۲۰۰۶ برنده جایزه زون موزیک ریپورتر شد. فیونا جوی اولین استرالیایی است که این جایزه را به دست آورده‌است.»[۶]

او اولین آلبوم خود را در سال ۲۰۰۵ و با نام تصویر آبشار منتشر کرد. این آلبوم رتبه اول نمودار زون موزیک ریپورتر را کسب کرد.[۷][۸] آلبوم کلاسیک بعدی او در سال ۲۰۰۶ و با نام فرشته ای بالای پیانوی من منتشر شد. این آلبوم نیز برنده جایزه بهترین آلبوم پیانو را از زون موزیک ریپورتر به دست آورد.[۹]

او چندین بار فینالیست جایزه میوزیکاز در سبک جاز و کلاسیک شده‌است.[۱۰][۱۱] او همچنین نامزد جایزه موسیقی لس آنجلس در سبک نیو ایج و امبینت شده‌است.[۱۲]

آثارشناسی[ویرایش]

  • تصویر آبشار (۲۰۰۵)
  • فرشته ای بالای پیانوی من (۲۰۰۶)
  • یخ - پیانو کمی سرد است (۲۰۰۸)
  • رویای آبی (۲۰۰۸)
  • موسیقی برای ماساژ (تدوین) (۲۰۱۰)
  • شادی کریسمس (۲۰۱۱)
  • اجرای زنده با گروه رؤیای آبی (۲۰۱۲)
  • سفرهای جسمانی (۲۰۱۲)
  • ۶۰۰ سال در لحظه (۲۰۱۳)
  • امضا - انفرادی (۲۰۱۵) (به عنوان «فیونا جوی»)
  • امضا - همزمانی (۲۰۱۶) (به عنوان «فیونا جوی»)
  • به سوی مه (۲۰۱۷) (به عنوان «فیونا جوی»)
  • جریان (۲۰۱۷) (به عنوان «فیونا جوی»)
  • داستان ارواح (۲۰۱۸) (به عنوان «فیونا جوی»)

منابع[ویرایش]

  1. "About Fiona". Archived from the original on 2 May 2013. Retrieved 4 June 2013.
  2. Kelly Fuller (1 December 2011). "Two Grand I'm Yours". ABC News. Retrieved 15 May 2013.
  3. (Media notes). {{cite AV media notes}}: Missing or empty |title= (help)
  4. Kathy Parsons (13 October 2012). "Review - Two Grand I'm Yours: Tour Compilation". Mainly Piano. Retrieved 15 May 2013. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  5. John Sunier (25 November 2009). "Review - Fiona Joy Hawkins- Blue Dream – Little Hartley Music". Retrieved 15 May 2013.
  6. Michael Blaxland (22 April 2007). "Hawkins hoping for new age of recognition". The Sydney Morning Herald. Retrieved 15 May 2013. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  7. Jackson, Ronald (2006). "Review of Ice (Piano Slightly Chilled)". (jazzreview.com). Archived from the original on 13 April 2008. Retrieved 2009-09-12.
  8. Kelly, Rhonda (2008-03-13). "Fiona Joy Hawkins is Chillin' at the Top of the New Age World". Reuters (reuters.com). Archived from the original on 1 February 2013. Retrieved 2008-09-12.
  9. "2006 NAR Lifestyle Music Award Winners". (newagereporter.com). Archived from the original on 4 May 2009. Retrieved 2009-09-12.
  10. "2007 Top 5 Finalists". (musicoz.org). Archived from the original on 1 May 2009. Retrieved 2009-09-12.
  11. "Top 5 Nominees Announced for the Musicoz Awards" (pdf). (apra.com.au). 2006-10-31. Retrieved 2009-09-12. [پیوند مرده]
  12. "Official LAMA Main Event Award Categories". (lamusicawards.com). 2008. Archived from the original on 10 May 2008. Retrieved 12 September 2009.

پیوند به بیرون[ویرایش]