فهیمه فرسایی
فهیمه فرسایی | |
|---|---|
 | |
| زاده | تهران، ایران |
| محل زندگی | کلن، آلمان |
| پیشه |
|
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | رشته حقوق قضایی از دانشکده‌ی حقوق دانشگاه ملی |
| دوره | |
| کتاب‌ها |
|
| وبگاه | |
جوایز
| |
فهیمه فرسایی (زادهٔ ۲۳ بهمن ۱۳۳۱ در تهران) نویسنده،[۱] روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر[۲] ایرانی-آلمانی است.[۳][۴]
زندگی‌نامه[ویرایش]
فهیمه فرسایی در رشته حقوق تحصیل کرد و از سال ۱۳۵۹ به عنوان سردبیر و منتقد ادبی و سینمایی در چند روزنامه ایران مشغول به کار شد. او همچنین به عنوان خبرنگار خارجی در لندن برای بزرگ‌ترین روزنامه ایران که روزنامه کیهان بود، کار می‌کرد. او به دلیل علاقه به هنر و ادبیات متعهد به مدت ۱۸ ماه در دوران پهلوی در زندان بود.[۵] او همچنین پس از انقلاب ۱۳۵۷ به دلیل سخنرانی علیه جنگ، تحت تعقیب نظام جمهوری اسلامی قرار گرفت و مجبور به مهاجرت به خارج از ایران به همراه خانواده‌اش شد.
او از سال ۱۹۸۳ در آلمان زندگی می‌کند و به عنوان یک روزنامه‌نگار آزاد برای دویچه وله مشغول به کار است.
جوایز[ویرایش]
فهیمه فرسایی جوایز و بورسیه‌های متعددی دریافت کرده‌است:
- بودجه ادبیات سال ۲۰۱۹ از Kunstsalon Deutschland
- بورسیه ادبیات از شهر کلن برای اقامت سه‌ماهه در استانبول ۲۰۱۹[۶]
- بورسیه صندوق هاینریش بل
- جایزه صندوق BARANs برای ادبیات تبعیدی سوئد
- بورسیه ادبیات از وزارت ASKS نوردراین-وستفالن
- بودجه فیلمنامه از دفتر فیلم NRW
- جایزه تلویزیونی تماشای ایران
- او عضو مرکز بین‌المللی P.E.N و انجمن نویسندگان آلمان نیز هست[۷]
فعالیت در یونیسف[ویرایش]
فهیمه فرسایی به حمایت از زنان مهاجر متعهد است و به شدت به مبارزه با تبعیض در آلمان نیز پایبند است. او همچنین سفیر یونیسف و امدادرسان داوطلب به پناهندگان است.
آثار[ویرایش]
رمان‌ها[ویرایش]
- شب شرقی-غربی نسرین، ۲۰۱۸، دیتریش ورلاگ، کلن
- یک روز سه شنبه مادرم تصمیم گرفت آلمانی شود، ۲۰۰۶، نسخه‌های جدید ۲۰۱۶، ۲۰۱۸
- خانه شیشه‌ای، ۱۹۸۹ (به انگلیسی نیز منتشر شده‌است) نسخه‌های جدید ۲۰۱۶، ۲۰۱۸
- مواظب مردها باش پسرم، ۱۹۹۸
- فرار و داستان‌های دیگر، ۱۹۹۴
- زمانه مسموم، ۱۹۹۱
- پیش از تردید، ۲۰۱۹[۸]
نمایشنامه‌ها[ویرایش]
- سبز سمی (نمایشنامه، Westfälisches Landestheater)، ۲۰۱۲
- خاکستر عشق (فیلمنامه)، ۲۰۰۴
- انتظار (نمایش رادیویی)، ۱۹۹۰
منابع[ویرایش]
- ↑ «فهیمه فرسایی و "صدای دوم" ایرانیان دیاسپورا – DW – ۱۴۰۲/۲/۱۷». dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۳.
- ↑ «کتاب‌ها و اندیشه‌ها - تعهد نویسنده در ایران کنونی - گفت‌وگو با فهیمه فرسایی». ار. اف. ای - RFI. ۲۰۲۰-۰۲-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۳.
- ↑ "Fahimeh Farsaie". Wikipedia (به آلمانی). 2022-12-19.
- ↑ «فهیمه فرسایی». ایندیپندنت فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۳.
- ↑ «ترسیم جدول دادخواهی در اوین». www.radiozamaneh.com. ۲۰۱۵-۰۷-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۳.
- ↑ «فهیمه فرسایی: نوشتن به آلمانی را ادامه می‌دهم – DW – ۱۳۹۸/۵/۱۸». dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۳.
- ↑ «پیش از تردید - گفت‌وگو با فهیمه فرسایی دربارهٔ تازه‌ترین کتابش». www.radiozamaneh.com. ۲۰۱۹-۰۷-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۳.
- ↑ «انتشار رمان «پیش از تردید»؛ گفت‌وگو با فهیمه فرسایی». ار اف ای. ۲۰۱۹-۰۹-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۳.
داده‌های مرتبط:GND:120165775|(lobid,OGND)|LCCN:nr97039899|VIAF:47585539|Wikipedia-Personensuche