فهرست خدای ویدنر
فهرست خدای ویدنر اسم قراردادی یکی از فهرست خدایان در بین‌النهرین است.
تاریخچه[ویرایش]
فهرست خدای ویدنر یکی از فهرست‌های خدای استاندارد بین‌النهرینی بود.[۱]
محتوا[ویرایش]
طبیعت فهرست خدای ویدنر «آموزشی» توصیف شده است.[۲] برخی از رونوشت‌های آن برای تمرین کاتبان تشخیص داده شده‌اند.[۳] این توافق وجود دارد که استفاده از آن در برنامه درسی مدرسه‌های کتابت گسترده بوده است.[۴] این کارکرد حداقل از دوره بابلی میانه وجود داشته، گرچه ممکن است در بعضی مکان‌ها از دوره بابلی باستان چنین وضعیتی برقرار بوده باشد.[۵] این فهرست در مرحله‌های ابتدایی تحصیل کتابت تدریس می‌شد.[۶] از کاتبان شاگرد انتظار می‌رفت فهرست‌های واژه‌ای که هر روز پیچیده‌تر می‌شدند را رونویسی کنند. این کار با شمارش نشانه‌هایی که بر اساس شکل مشابه اولین گوه‌ها یا تلفظ مرتب شده‌اند، آغاز می‌شد و در نهایت به گردآوری مشابه واژه‌های مختلف منجر می‌شد. این واژه‌ها به صورت موضوعی مرتب می‌شدند، مثلا بر اساس دترمیناتیو (نشانگر) همراهشان، همانگونه که در مورد فهرست نام‌های خدایان انجام می‌شد.[۷] آشنایی کاتبان با ترکیب پانتئون به احتمال زیاد یکی از جنبه‌های انتقال یک مفهوم ایده‌آل از میراث مشترک سومری-اکدی بود.[۸]
خارج از بین‌النهرین[ویرایش]
در هزاره دوم پیشا دوران مشترک، فهرست خدای ویدنر در بین‌النهرین علیا و فراتر از آن منتشر شد و رونوشت‌های آن در اوگاریت، ایمار و امارنه پیدا شده است.[۱]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Shibata 2009, p. 35.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 79.
- ↑ Lambert 1971, p. 474.
- ↑ Peterson 2009, p. 3.
- ↑ Tugendhaft 2016, p. 169.
- ↑ Gadotti & Kleinerman 2021, p. 53.
- ↑ Tugendhaft 2016, pp. 168-169.
- ↑ Tugendhaft 2016, p. 170.
منابع[ویرایش]
- Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
- Gadotti, Alhena; Kleinerman, Alexandra (2021). Elementary Education in Early Second Millennium BCE Babylonia. Penn State University Press. doi:10.1515/9781646021802. ISBN 978-1-64602-180-2.
- Lambert, Wilfred G. (1971), "Götterlisten · God lists", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-12-21
- Litke, Richard L. (1998). A reconstruction of the Assyro-Babylonian god lists, AN:dA-nu-um and AN:Anu šá Ameli (PDF). New Haven: Yale Babylonian Collection. ISBN 978-0-9667495-0-2. OCLC 470337605.
- Peterson, Jeremiah (2009). God lists from Old Babylonian Nippur in the University Museum, Philadelphia. Münster: Ugarit Verlag. ISBN 978-3-86835-019-7. OCLC 460044951.
- Shibata, Daisuke (2009). "An Old Babylonian manuscript of the Weidner god-list from Tell Taban". Iraq. Cambridge University Press (CUP). 71: 33–42. doi:10.1017/s0021088900000723. ISSN 0021-0889. S2CID 192701412.
- Schwemer, Daniel (2001). Die Wettergottgestalten Mesopotamiens und Nordsyriens im Zeitalter der Keilschriftkulturen: Materialien und Studien nach den schriftlichen Quellen (به آلمانی). Wiesbaden: Harrassowitz. ISBN 978-3-447-04456-1. OCLC 48145544.
- Simons, Frank (2017). "A New Join to the Hurro-Akkadian Version of the Weidner God List from Emar (Msk 74.108a + Msk 74.158k)". Altorientalische Forschungen. De Gruyter. 44 (1). doi:10.1515/aofo-2017-0009. ISSN 2196-6761. S2CID 164771112.
- Tugendhaft, Aaron (2016). "Gods on clay: Ancient Near Eastern scholarly practices and the history of religions". In Grafton, Anthony; Most, Glenn W. (eds.). Canonical Texts and Scholarly Practices. Cambridge: Cambridge University Press. p. 164. doi:10.1017/cbo9781316226728.009.