فرناندو ویلاویسنسیو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فِرناندو اَلکیبیادِس ویلاویسِنسیو والِنسیا (۱۱ اکتبر ۱۹۶۳ – ۹ اوت ۲۰۲۳) سیاستمدار و روزنامه‌نگار اکوادوری بود که در انتخابات سال ۲۰۲۳ اکوادور به عنوان رئیس‌جمهور نامزد شد. او از سال ۲۰۱۷ تا پایان سال ۲۰۲۳ از اعضای مجلس شورای ملی اکوادور بود. قبل از حرفهٔ سیاسی خود، او یک روزنامه‌نگار تحقیقاتی بود که معمولاً، فساد، خشونت و جرایم سازمان‌یافته را در اکوادور پوشش می‌داد.

فرناندو ویلاویسنسیو
عضو مجلس شورای ملی اکوادور
دوره مسئولیت
۱۴ مه ۲۰۲۱ – ۱۷ مه ۲۰۲۳
اطلاعات شخصی
زاده
فرناندو الکیبیادس ویلاویسنسیو والنسیا

۱۱ اکتبر ۱۹۶۳
کانتون آلائوسی، اکوادور
درگذشته۹ اوت ۲۰۲۳ (۵۹ سال)
کیتو، اکوادور
علت مرگترور
همسر(ان)ورونیکا ساراوز
فرزندان۵
تحصیلاتدانشگاه تعاونی کلمبیا

او قبل از فعالیت‌های سیاسی خود، یک روزنامه‌نگار بود که فساد و جرایم سازمان‌یافته را در اکوادور پوشش می‌داد. ویلاویسنسیو که از منتقدان رئیس‌جمهور سابق اکوادور، رافائل کورئا بود، پس از مسائل حقوقی به دنبال انتقادات او از دولت کورئا، در تبعید در کشور پرو بود. او چندین ماه را در زندان گذراند تا اینکه در فوریه ۲۰۱۸ همهٔ اتهامات وی رفع شد.

ویلاویسنسیو پس از نامزدی ناموفق برای مجلس شورای ملی در سال ۲۰۱۷، در سال ۲۰۲۱ به نمایندگی از حوزهٔ انتخابیه ملی انتخاب شد. در ماه مه ۲۰۲۳ او نامزدی ریاست‌جمهوری خود را برای انتخابات سراسری آن سال اعلام کرد.

ویلاویسنسیو در ۹ اوت ۲۰۲۳ در طول یک گردهمایی سیاسی در جریان یک مراسم انتخاباتی در شمال شهر کیتو مورد اصابت حدود ۳۰ گلوله قرار گرفت و کشته شد.[۱]

زندگی شخصی[ویرایش]

ویلاویسنسیو در کانتون آلائوسی متولد شد. او در دانشگاه تعاونی کلمبیا، در رابطه با رشته‌های روزنامه‌نگاری و ارتباطات تحصیل کرد.

پس از دانشگاه، او یکی از بنیانگذاران حزب پاچاکوتک در سال ۱۹۹۵ شد. او در سال ۱۹۹۶ به پترواکوادور (شرکت دولتی نفت اکوادور) پیوست.

حرفه روزنامه‌نگاری[ویرایش]

ویلاویسنسیو حرفهٔ روزنامه‌نگاری خود را با روزنامهٔ ای‌ال یونیورسو (به اسپانیایی به معنای جهان) که یکی از بزرگ‌ترین روزنامه‌ها در اکوادور است آغاز کرد. او در طول کارهای تحقیقاتی خود در ای‌ال یونیورسو، از دولت‌های مختلف مانند دولت گوستاوو نوبوا که او را به فساد متهم کرده‌بود، انتقاد کرد. بیشتر آثار او مورد انتقاد قرار گرفت.[۲][۳]

در سال ۲۰۱۵، سینتیا ویتری، سیاستمدار و روزنامه‌نگار اکوادوری و ویلاویسنسیو اسناد محرمانه‌ای را به ویکی‌لیکس ارسال کردند که نشان می‌داد اکوادور از شرکتی ایتالیایی برای اجرای یک برنامهٔ جاسوسی از روزنامه‌نگاران و مخالفان سیاسی و همچنین، جاسوسی از جولین آسانژ در سفارت استفاده می‌کند. نیویورک تایمز گزارش داد که گزارش‌های گفتگوی درز کرده از سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که آسانژ از اسنادی که توسط ویکی‌لیکس منتشر نشده بود، آگاه بوده‌است.[۴]

حرفه سیاسی[ویرایش]

سخنرانی ویلاویسنسیو در مجلس شورای ملی، آوریل ۲۰۲۲

در طول جلسهٔ ۲۰۱۳–۲۰۱۴ در مجلس شورای ملی، ویلاویسنسیو دستیار پارلمانی کلور جیمنز، سیاستمدار اکوادوری بود. در این مدت، جیمنز و ویلاویسنسیو، رئیس‌جمهور اکوادور، رافائل کورئا را متهم کردند که در جریان شورش پلیس در سپتامبر ۲۰۱۰، دستور حملهٔ مسلحانه به بیمارستانی را صادر کرده‌است. کورئا به دلیل افترا از او شکایت کرد و ویلاویسنسیو به ۱۸ ماه زندان محکوم شد. او به واشینگتن دی. سی سفر کرد و از کمیسیون بین‌المللی آمریکایی حقوق بشر کمک گرفت؛ اما زمانی که به اکوادور بازگشت، از قبل حکم بازداشتش را صادر کرده بودند. او به جای تسلیم حکم شدن، در منطقهٔ آمازون مخفی شد تا زمان محکومیتش به پایان برسد.[۵][۶]

در ابتدا، زمانی که وی نامزدی پارلمانی خود را برای انتخابات سراسری اکوادور در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد، به دلیل اتهامات قانونی وی، کمپین انتخاباتی او غیرفعال شد. پس از رد اتهامات، او توانست مبارزه‌های انتخاباتی خود را از سر بگیرد. با این حال، او در انتخابات شکست خورد. پس از شکست، او به اتهام توهین و جاسوسی در پی انتقاداتش از دولت کورئا دستگیر شد. او به پرو رفت و در طول پناهندگی خود در این کشور، تمامی اتهامات علیه وی در فوریه ۲۰۱۸ لغو شد.[۷][۸]

ویلاویسنسیو دوباره در سال ۲۰۲۱، در انتخابات سراسری اکوادور تحت عنوان اتحاد صداقت برای مجلس شورای ملی نامزد شد و این بار یک کرسی برای حوزه انتخابیه ملی به دست آورد. در سپتامبر ۲۰۲۲، ویلاویسنسیو ادعا کرد که پس از اینکه خانه‌اش در کیتو مورد حمله گلوله قرار گرفت، هدف سوءقصد قرار گرفت.[۹][۱۰]

ویلاویسنسیو در آوریل ۲۰۲۳

در مه ۲۰۲۳، دورهٔ تصدی او در مجلس ملی با انحلال مجلس شورای ملی توسط گیرمو لاسو، رئیس‌جمهور اکوادور به پایان رسید. قبل از انحلال، ویلاویسنسیو به دلیل ممانعت از روند استیضاح لاسو مورد انتقاد چندین عضو مجلس قرار گرفت.[۱۱][۱۲]

مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری ۲۰۲۳[ویرایش]

اندکی پس از انحلال مجلس ملی، ویلاویسنسیو نامزدی خود را برای ریاست جمهوری اکوادور در انتخابات ۲۰۲۳ اعلام کرد. او بر فساد فزاینده، خشونت در کشور و حفاظت از محیط زیست تمرکز کرد. همچنین، او در طول مبارزات انتخاباتی خود، اکوادور را به دلیل افزایش خشونت‌های گروه‌های تبهکار به عنوان «کشور مواد مخدر» نامید.[۱۳][۱۴][۱۵]

در تاریخ ۱۶ ژوئن، نامزدی وی به دلیل اطلاعات ناکافی رد شد. اما این موضوع حل شد و چهار روز بعد مجدداً نامزدی وی تأیید شد.[۱۶][۱۷][۱۸]

نظرسنجی در تاریخ ۹ ژوئیه نشان داد که ویلاویسنسیو با ۱۰٫۲۳ درصد از آرا در انتخابات در جایگاه چهارم قرار دارد. یک هفته بعد در ۱۸ ژوئیه، یک نظرسنجی نشان داد که ویلاویسنسیو با ۱۳٫۲ درصد از آرای انتخاباتی در جایگاه دوم قرار دارد و لوئیزا گونزالس، سیاستمدار اکوادوری و نمایندهٔ سابق مجلس با ۲۶٫۶ درصد از آرا در رتبهٔ اول قرار دارد. در اوت ۲۰۲۳ (در زمان ترور وی)، ویلاویسنسیو ۷٫۵ درصد از آرا را صاحب بود.[۱۹][۲۰][۲۱]

ترور[ویرایش]

مقالهٔ اصلی: ترور فرناندو ویلاویسنسیو

در ۹ اوت ۲۰۲۳ و در ساعت ۱۸:۲۰ (به وقت اکوادور)، ویلاویسنسیو در حالی که وارد یک وسیلهٔ نقلیه می‌شد، مدت کوتاهی پس از پایان یک گردهمایی در «کالج اندرسون» در بخش شمالی کیتو به سرش شلیک شد. در جریان این حمله، فرد مسلح یک نارنجک نیز پرتاب کرده بود، اما منفجر نشد. ویلاویسنسیو با عجله به بیمارستان مجاور محل گردهمایی منتقل شد و در آنجا مرگ او اعلام شد. او در زمان ترور ۵۹ سال داشت. ۸ نفر از شرکت‌کنندگان به علاوه یک افسر پلیس (در مجموع، ۹ نفر) در این گردهمایی در جریان تیراندازی زخمی شدند. این در حالی بود که ویلاویسنسیو در زمان ترور از طرف پلیس محافظت می‌شد. یکی از مظنونان این ترور نیز در جریان تیراندازی پلیس کشته شد.[۲۲][۲۳][۲۴][۲۵][۲۶]

ترور او کمتر از دو هفته قبل از انتخابات اکوادور رخ داد. ویلاویسنسیو یک روز قبل از مرگش گزارشی در مورد یک تجارت نفتی که نامش فاش نشده بود به وزارت دادگستری ارائه کرد. جزئیات بیشتری در مورد این گزارش مشخص نشد. واشینگتن پست اشاره کرد که ترور او در زمان افزایش خشونت گروهی در کشور اتفاق افتاد. ویلاویسنسیو چندین تهدید به مرگ نیز دریافت کرده بود؛ از جمله یک تهدید از کارتل سینالوآ در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری او که آخرین مورد یک هفته قبل از تیراندازی بود.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ «تحولات ایران و جهان؛ فرناندو ویلاویسنسیو نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری اکوادور ترور شد». euronews. ۲۰۲۳-۰۸-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۰.
  2. ↑ "Fernando Villavicencio insulta a periodistas de Diario El Telégrafo (AUDIO)" (به اسپانیایی). El Telégrafo. Archived from the original on 9 June 2021. Retrieved 9 August 2023.
  3. ↑ "Fernando Villavicencio: The greatest mercenary of Ecuador". Venezuela News. Archived from the original on 30 November 2022. Retrieved 9 August 2023.
  4. ↑ Casey, Nicholas; Becker, Jo (2019-04-12). "As Ecuador Harbored Assange, It Was Subjected to Threats and Leaks". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 2022-12-07. Retrieved 2022-12-07.
  5. ↑ ""Pedí de rodillas a Fernando que no se entregue"" (به اسپانیایی). Pelagatos. Archived from the original on 26 July 2023. Retrieved 9 August 2023.
  6. ↑ "'Hay que pagarle al Presidente para que ya no moleste a papá'" (به اسپانیایی). El Oriente. Archived from the original on 2023-07-26. Retrieved 2023-07-26.
  7. ↑ "Fernando Villavicencio no podrá ser candidato a asambleísta". El Telegrafo. 21 November 2016. Archived from the original on 18 May 2023. Retrieved 18 May 2023.
  8. ↑ Alayo Orbegozo, Fernando (13 May 2017). "Escapando del Ecuador, la historia del periodista Villavicencio". El Comercio. Archived from the original on 18 May 2023. Retrieved 18 May 2023.
  9. ↑ "a tendrá al menos dos bancadas grandes y tres medianas". Primicias. Archived from the original on 18 May 2023. Retrieved 18 May 2023.
  10. ↑ "'They are not going to break me', says Assemblyman Fernando Villavicencio after denouncing attack outside his home". El Universo. 3 September 2022. Archived from the original on 18 May 2023. Retrieved 18 May 2023.
  11. ↑ "Fernando Villavicencio, el primer político que habla de una candidatura presidencial tras la muerte cruzada". El Universo. 17 May 2023. Archived from the original on 18 May 2023. Retrieved 18 May 2023.
  12. ↑ "Ecuadorean Candidate Villavicencio Killed At Campaign Event". Huff Post. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 9 August 2023.
  13. ↑ "Fernando Villavicencio, el primer político que habla de una candidatura presidencial tras la muerte cruzada". El Universo. 17 May 2023. Archived from the original on 18 May 2023. Retrieved 18 May 2023.
  14. ↑ "Ecuador presidential candidate Fernando Villavicencio assassinated at campaign event". CNN. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 9 August 2023.
  15. ↑ "Candidate in Ecuador's presidential election Fernando Villavicencio shot dead". Yahoo. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 9 August 2023.
  16. ↑ "Andrea González lleva su propuesta de Gobierno a Santa Elena y Manabí". Ecuador En Vivo. Retrieved 9 August 2023.[پیوند مرده]
  17. ↑ "Fernando Villavicencio inscribió su candidatura presidencial junto a su binomio" (به اسپانیایی). Expreso. Archived from the original on 5 July 2023. Retrieved 9 August 2023.
  18. ↑ "CNE aprueba las candidaturas de Fernando Villavicencio y Luisa González". El Comercio. Archived from the original on 5 July 2023. Retrieved 9 August 2023.
  19. ↑ "Candidata Luisa González lidera intención de voto, según encuesta Numma" (به اسپانیایی). Radio Pichincha. 21 July 2023. Archived from the original on 23 July 2023. Retrieved 24 July 2023.
  20. ↑ "Villavicencio iría a segunda vuelta con Luisa, si las elecciones fueran hoy, según Cedatos" (به اسپانیایی). La Republica. 21 July 2023. Archived from the original on 25 July 2023. Retrieved 26 July 2023.
  21. ↑ "Ecuador presidential candidate Fernando Villavicencio assassinated". The Guardian. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 9 August 2023.
  22. ↑ "Candidate in Ecuador's presidential election shot dead". BBC. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 9 August 2023.
  23. ↑ "Ecuador presidential candidate Fernando Villavicencio assassinated at campaign event". CNN. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 9 August 2023.
  24. ↑ "Ecuadorean presidential candidate Fernando Villavicencio shot dead in Quito". The Statesman. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 9 August 2023.
  25. ↑ "Asesina al candidato a la presidencia de Ecuador Fernando Villavicencio" (به اسپانیایی). El Tiempo. 9 August 2023. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 10 August 2023.
  26. ↑ Valencia, Alexandra (9 August 2023). "Suspect in killing of Ecuador candidate Villavicencio dead, prosecutor's office says". Reuters. Archived from the original on 10 August 2023. Retrieved 9 August 2023.

پیوند به بیرون[ویرایش]

وبگاه رسمی

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فرناندو_ویلاویسنسیو&oldid=39086143»