فرمان ممنوعیت دینی (ژاپن)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرمان ممنوعیت دینی (به ژاپنی: 禁教令) اشاره به قوانینی دارد که اعتقاد به دین خاصی و تبلیغ آن را در ژاپن ممنوع می‌کرد. فرمان ممنوعیت دینی به خصوص اشاره به فرمان ممنوعیت مسیحیت (به ژاپنی: キリスト教禁止令) دارد که توسط شوگون‌سالاری توکوگاوا در ۳۱ ژانویه ۱۶۱۴ صادر شد.

گرچه اولین فرمان از این نوع به‌طور صریح در سال ۱۶۱۲ صادر شد اما در معنای گسترده‌تر آغاز صدور این نوع از قوانین، صدور فرمان اخراج مبلغان مسیحی از ژاپن بود که در ۲۴ ژوئیه ۱۵۸۷ توسط تویوتومی هیده‌یوشی صادر شد. آخرین فرمان از این نوع پنج اطلاعیه عمومی بود که در سال ۱۸۶۸ توسط دولت میجی اعلام شد.

به دینی که بر اساس این قانون ممنوع اعلام می‌شد جاشومون (دین شر) گفته می‌شد.

منابع[ویرایش]