فرانچسکو کوئیرولو
| فرانچسکو کوئیرولو | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۷۰۴ میلادی جنوآ، ایتالیا |
| درگذشت | ۱۷۶۲ (۵۷−۵۸ سال) ناپل، ایتالیا |
| پیشه | مجسمه‌ساز |
فرانچسکو کوئیرولو (ایتالیایی: Francesco Queirolo؛ ۱۷۰۴–۱۷۶۲) مجسمه‌ساز اهل ایتالیا بود.
وی زادهٔ شهر جنوآ در ناحیهٔ لیگوریا بود، اما بیشتر در شهرهای رم و ناپل فعالیت داشت. او مقدمات مجسمه‌سازی را در کارگاه برناردو اسکیافینو فراگرفت[۱] و سپس به شهر رم رفت و در آنجا شاگرد جوزپه روسکونی شد. در این جا بود که او تحت تأثیر کارهای آنتونیو کورادینی قرار گرفت و ظرافت‌های روکوکو را از او به‌ارث برد و مهارت فنی خارق‌العاده‌ای را برای ارائه شفافیت و تجسم نرم پارچه بر روی سنگ مرمر به‌کار گرفت. در رم، او تندیس‌های «سنت جارلز بورومئو» و «سنت برنارد» را در ورودیِ سانتا ماریا ماجوره، یک نیم‌تنه از کریستینا (ملکه سوئد) (۱۷۴۰)، مجسمهٔ «ثروت» در فواره تروی (۱۷۳۵)[۲] و آرامگاه «دوشس گریلو» در سانت‌آندرئا دله فراته (۱۷۵۲) را ساخت.
پس از سال ۱۷۵۲، فعالیت‌های او بیشتر متمرکز بر آذین‌بندی و تزیین نیایشگاه مشهور کاپلا سانسه‌ورو بود. مجسمه‌های ساخته‌شده توسط او در این مکان، نمونه‌های منحصربه‌فردی از هنر فریب چشم است.
رهایی از نیرنگ[ویرایش]
مجسمهٔ «رهایی از نیرنگ» (انگلیسی: Release from Deception) با نام اصلی «سرخوردگی» (ایتالیایی: Il Disinganno) که مابین سال‌های ۱۷۵۲ تا ۱۷۵۹ ساخته شد، یک مرد ماهیگیر را نشان می‌دهد که در تور ماهیگیری گیر افتاده و توسط یک فرشته از آن رهایی می‌یابد. این شاهکار هنری از یک تکه سنگ مرمر یک‌پارچه تراشیده شده‌است و در نیایشگاه کاپلا سانسه‌ورو در ناپل قرار دارد.
منابع[ویرایش]
- ↑ «Queiròlo, Francesco». Istituto della Enciclopedia Italiana fondata da Giovanni Treccani S.p.A.
- ↑ "Trevi Fountain – Nemo.Guide" (به انگلیسی). Retrieved 2020-10-16.
کتاب‌شناسی[ویرایش]
- Wittkower, Rudolf (1993). "Art and Architecture Italy, 1600-1750". Pelican History of Art. 1980. Penguin Books. pp. 449–450.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ فرانچسکو کوئیرولو موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مجسمه‌ساز است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |