سانت‌آندرئا دله فراته

مختصات: ۴۱°۵۴′۱۳″شمالی ۱۲°۲۹′۰۱″شرقی / ۴۱٫۹۰۳۶°شمالی ۱۲٫۴۸۳۶°شرقی / 41.9036; 12.4836
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سانت‌آندرئا دله فراته
سردر و نمای ورودی کلیسا از خیابان بیرونی
Map
Click on the map to see marker
۴۱°۵۴′۱۳″شمالی ۱۲°۲۹′۰۱″شرقی / ۴۱٫۹۰۳۶°شمالی ۱۲٫۴۸۳۶°شرقی / 41.9036; 12.4836
موقعیتپلاک ۱ خیابان سانت‌آندرئا دله فراته، رم
کشورایتالیا
مذهبکلیسای کاتولیک
سنتکلیسای لاتین
وبگاهsantandreadellefratte.it
تاریخچه
اهدااندریاس
معماری
معمارفرانچسکو بورومینی
ماتیا د روسی
نوع معماریکلیسا
معماری مذهبیمعماری باروک
شروع به ساخت۱۶۰۴
اتمام ساخت۱۸۲۶

سانت‌آندرئا دِله فِـراته (ایتالیایی: Sant'Andrea delle Fratte) یک بازیلیکای قرن هفدهمی در شهر رم است که وقف‌شدهٔ اندریاس قدیس است. کاردینال این کلیسا، انیو آنتونلی است.

ساختمان فعلی این بازیلیکا جایگزین یک کلیسای بسیار قدیمی شد که در سال ۱۱۹۲ میلادی ساخته شده بود. این بازیلیکا در آغاز متعلق به راهبه‌های آگوستینی بود[۱] و سپس کلیسای اسکاتلندی‌های مقیم رم شد تا آنکه در سال ۱۵۸۵ به دنبال تغییر مذهب اسکاتلندی‌ها به پروتستان، پاپ سیکستوس پنجم آن را به طلبه‌های دینی سنت فرانسیس پائولا اختصاص داد. از سال ۱۹۴۲ میلادی بود که به‌دستور پیوس دوازدهم، این کلیسا به رتبهٔ بازیلیکا کوچک ارتقا یافت.[۲]

ساختمان فعلی را گاسپاره گوئرا طراحی نمود و مراحل ساخت آن در سال ۱۶۰۴ میلادی آغاز شد. پس از هشت سال، پروژه ساخت آن بنا به دلایلی متوقف شد و مجدداً از سال ۱۶۵۳ میلادی، زیر نظر فرانچسکو بورومینی شروع شد.[۳] محراب در جناح چپ کلیسا توسط لوئیجی وانویتلی و جوزپه والادیه طراحی و محراب مقدس «سَـنت آن»، «یحیی تعمیددهندهٔ جوان» و «مریم مقدس» توسط جوزپه بوتانی طراحی شده‌است.

تندیس دو فرشته در کناره‌های اتاق شورای کلیسای و محل جلوس کشیش توسط جان لورنتسو برنینی ساخته شده که «فرشته با تاجی از خار» و «فرشتهٔ طوماربه‌دست» نام دارند. در اصل قرار بود این دو مجسمهٔ زینت‌بخش پل سانت‌آنجلو باشند، اما پاپ کلمنت نهم آن را ارزشمندتر از چیزی دانست که در معرض فرسودگی عناصر طبیعی باشند و آنها را به کلیسا آورده و دو نسخهٔ کپی‌شدهٔ جایگزین برای پل در نظر گرفت.[۱]

نمازخانهٔ این بازیلیکا در سال ۱۹۵۰ به‌طور کامل توسط مارچلو پیاسنتینی و با سنگ مرمر گرانبها مزین شد.[۴]

انجلیکا کافمن[۵] نقاش سوئیسی و اورست کیپرنسکی[۶] نقاش روسی در گورستان این بازیلیکا دفن شده‌اند.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "S.Andrea Della Fratte", Roma Segreta, February 6, 2016
  2. Parish of St. Andrew Fratte, Diocese of Rome
  3. V. Zanchietti, "Il tiburio di Sant'Andrea delle Fratte: propositi e condizionamenti nel testo borrominiano," Annali di archittetura 9 (1997), 112-135.
  4. Monti, Mauro. "Sant'Andrea delle Frate and Our Lady of the Miracle", TV2000
  5. Forcella, p. 235, no. 598.
  6. Forcella, p. 244, no. 622.

کتاب‌شناسی[ویرایش]

  • Forcella, Vincenzo (1876). Iscrizioni delle chiese e d'altri edificii di Roma dal secolo XI fino ai giorni nostri. Vol. Volume VIII. Roma: Tip. delle scienze matematiche e fisiche. pp. 213–254. {{cite book}}: |volume= has extra text (help)
  • Nibby, Antonio (1839). Roma nell'anno MDCCCXXXVIII: pte. I-II. Antica. Roma: Tipografia delle belle arti. pp. 77–80.
  • Salvagnini, Francesco Alberto (1967). La Basilica di S. Andrea delle Fratte: santuario della Madonna del Miracolo. Roma: Basilica S. Andrea delle Fratte.

پیوند به بیرون[ویرایش]