عملگر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در ریاضیات، یک عملگر تابعی است که بر تابعی دیگر اعمال می‌شود. در مواردی ممکن است یک عملگر را یک عمل ریاضی گویند مانند «عمل جمع» که در اصل عملگر جمع می‌باشد.
در علوم کامپیوتر پس از تعریف متغیرها و مقدار دادن به آنها٫ عملیاتی روی آنها انجام می‌شود. انجام عملیات توسط عملگر صورت می‌گیرد.
تقسیم بندی عملگر در زبان برنامه نویسی C به دسته‌های زیر تقسیم می‌شود:
۱)عملگر محاسباتی
۲)عملگر رابطه ای
۳)عملگر منطقی
۴) عملگر بیتی
منبع[ویرایش]
- جعفرنژادقمی، عین‌الله. برنامه نویسی به زبان ++C، چاپ سوم. بابل: علوم رایانه، ۱۳۸۰. ISBN ۹۶۴-۶۸۶۴-۰۳-۱
