شکار نهنگ بومیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شکار نهنگ اینویت، ۲۰۰۷. نهنگ بلوگا به خاطر ماکتاک (پوست) که منبع مهم ویتامین C است، پیه‌گیری می‌شود.[۱]

شکار نهنگ بومیان (به انگلیسی: Aboriginal whaling) شکار نهنگ توسط مردم بومی است که توسط کمیسیون بین‌المللی شکار نهنگ به رسمیت شناخته شده‌است یا شکار به عنوان بخشی از فعالیت‌های بومی توسط کشور در نظر گرفته می‌شود.[۲] طبق مقررات بین‌المللی مجاز است، اما در برخی کشورها موضوع بحث‌برانگیز برجای مانده‌است. (شکار آب‌بازسانان کوچک‌تر در شکار دلفین تحت پوشش قرار می‌گیرد)[۳] معمولاً بخشی از اقتصاد معیشتی در نظر گرفته می‌شود. در برخی جاها، به جای تماشای نهنگ، شکار نهنگ جایگزین شده‌است. این مقاله به جوامعی می‌پردازد که به شکار ادامه می‌دهند. جزئیات مربوط به جوامعی که به این عمل پایان داده‌اند را می‌توان در تاریخچه صید نهنگ یافت.

برداشت آلاسکا بلوگا در سال ۲۰۰۷

منابع[ویرایش]

  1. Geraci, Joseph; Smith, Thomas (June 1979). "Vitamin C in the Diet of Inuit Hunters From Holman, Northwest Territories" (PDF). Arctic. 32 (2): 135–139. doi:10.14430/arctic2611. Archived from the original (PDF) on 19 August 2018. Retrieved 13 March 2024.
  2. "Aboriginal Subsistence Whaling". Animal Welfare Institute (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-08.
  3. "Whale Wars Aboriginal Whaling a Double Standard?". Animal Planet (به انگلیسی). 2012-05-15. Retrieved 2018-01-31.