شروین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شروین یک نام پسرانه است. شروین اشاره به نام انوشیروان نیز دارد؛ «انوشه» به معنای ابدی و «روان» به معنای جان، که روی هم معنای جاودانه را به ذهن یادآور می‌شود.[۱][منبع بهتری نیاز است] «شروین» نام تعدادی از پادشاهان و سردارن طبرستان بوده‌است. [نیازمند منبع]

افراد سرشناس دارای نام «شروین»[ویرایش]

معنا[ویرایش]

شروین به معنای کسی است که همه او را دوست دارند (معشوق مردمان) و همچنین به معنی همیشه پایدار و نامی است برای پسران. در سفینهٔ تبریز، شروین به معنی «معشوق مردمان» آمده‌است.[۲] همچنین شروین از دو بخش شر و وین تشکیل شده که وین پسوند مانستگی و شر نیز خلاصه شده واژه شیر است که معنی آن همانند شیر می شود.

مکان‌ها[ویرایش]

شهاب‌سنگ شروین[ویرایش]

در سال ۲۳۱ خورشیدی برابر با ۲۳۷ قمری شهاب‌سنگی در روستای رسکت واقع در بخش دودانگه در شهرستان ساری[نیازمند منبع]، سقوط کرد که به نام «شهاب سنگ اسپهبد شروین» خوانده شد. برخی پژوهشگران[نیازمند منبع] برج رسکت را یادمانی چندمنظوره در نزدیکی محل سقوط این شهاب‌سنگ می‌دانند.[۳]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. https://www.behindthename.com/name/shervin/submitted
  2. تبریزی، ابوالمجد محمدبن‌مسعود، ۱۳۸۱. سفینهٔ تبریز. چاپ عکسی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ص ۵۲۴. به نقل از صادقی، علی‌اشرف، ۱۳۸۵. «چند فهلوی»، مجلهٔ زبان‌شناسی، سال ۲۱، شمارهٔ ۴۱ و ۴۲، ص ۳۴.
  3. ماهنامهٔ نجوم، شماره ۲۰۷، خرداد و تیر ۱۳۹۰، صفحهٔ ۳۲.

جستارهای وابسته[ویرایش]