شاهرخیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شاهرخیه نام شهری بود در فرارود که بجای بناکت ساخته شد.

در زیر پیوندگاه رودخانهٔ سیردریا بارو و شهری بود بنام بناکث یا فناکث یا فناکت و این شهر در قرن چهارم فاقد قلعه و بارو بود و تا قرن هفتم که بدست چنگیز خراب شد شهری بسیار مهم بود پس از یک قرن و اندی یعنی در سال ۸۱۸ هَ. ق . شاهرخ نوادهٔ امیر تیمور به تجدید عمارت آن همت گماشت و از این رو به شاهرخیه موسوم شد و بهمین نام شرف‌الدین علی یزدی مکرر آن را ذکر کرده‌است.

منابع[ویرایش]