سیدنی فاربر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیدنی فاربر
زادهٔ۳۰ سپتامبر ۱۹۰۳
بافلو، نیویورک، ایالات متحده آمریکا
درگذشت۳۰ مارس ۱۹۷۳ (۶۹ سال)
بوستون، ایالات متحده آمریکا
ملیتآمریکایی
محل تحصیلدانشگاه ایالتی نیویورک در بافلو
دانشگاه هاروارد
شناخته‌شده برایشیمی‌درمانی، جمع‌آوری کمک مالی و تشویق و حمایت از پژوهش‌های سرطان
همسر(ها)نورما فاربر (née هولزمن) (ا. ۱۹۲۸)
جایزه(ها)جایزه پژوهش پزشکی بالینی لسکر-دی‌بیکی
پیشینه علمی
شاخه(ها)سرطان‌شناسی، آسیب‌شناسی، پزشکی کودکان
محل کاربیمارستان کودکان بوستون
مؤسسه سرطان دینا–فاربر

سیدنی فاربر (انگلیسی: Sidney Farber؛ ‏ ۳۰ سپتامبر ۱۹۰۳ – ۳۰ مارس ۱۹۷۳) پزشک آمریکایی متخصص اطفال و دانشمندی نامدار در حوزهٔ آسیب‌شناسی بیماری‌های کودکان بود. او به سبب فعالیتش در حوزه سرطان و به‌کارگیری آنتاگونیست‌های اسید فولیک برای مبارزه با سرطان خون، که منجر به توسعه سایر داروهای شیمی‌درمانی علیه سایر بدخیمی‌ها شد، به عنوان پدر شیمی‌درمانی مدرن در نظر گرفته می‌شود. فاربر همچنین در زمینهٔ حمایت از پژوهش‌های سرطان و جمع‌آوری کمک‌های مالی بسیار فعال بود، به‌ویژه از طریق تأسیس «صندوق جیمی»، بنیادی که به پژوهش‌های سرطان‌های اطفال اختصاص دارد. مؤسسه سرطان دینا–فاربر به نام او نامگذاری شده است.[۱]

او فرزند سوم از ۱۴ فرزند یک خانواده یهودی[۲] بود که در شهر بافلو، نیویورک زاده شد. برادر بزرگتر وی ماروین فاربر، فیلسوف نامدار آمریکایی در دانشگاه ایالتی نیویورک در بافلو بود.[۲] سیدنی در سال ۱۹۲۳ از دانشگاه ایالتی نیویورک در بافلو فارغ‌التحصیل شد. در آن دوران، یعنی اواسط دهه ۱۹۲۰ میلادی، دانشگاه‌های ایالات متحده اغلب از پذیرش دانشجویان یهودی در دانشکده‌های پزشکی خودداری می‌کردند و در نتیجه او مجبور شد راهی اروپا شود. سیدنی به زبان آلمانی تسلط کامل داشت[۳] و به همین دلیل در دانشگاه هایدلبرگ و دانشگاه فرایبورگ در رشتهٔ پزشکی تحصیل کرد و سال اول را در آنجا با موفقیت فراوان سپری کرد.[۱] به سبب این عملکرد عالی، وی توانست به عنوان دانشجوی سال دوم به دانشکده پزشکی هاروارد برود و در سال ۱۹۲۷ در آنجا فارغ‌التحصیل شد.[۳] وی سپس دوره تخصصی آسیب‌شناسی را در «بیمارستان پیتر بنت بریگهام» (بیمارستان بریگهام و زنان فعلی) در بوستون گذراند و در آنجا از شاگردان کنث بلکفن بود. سرانجام وی از سال ۱۹۲۹ پاتولوژیست مقیم بیمارستان کودکان بوستون شد.[۱][۳]

او پژوهش‌های مهمی در زمینهٔ فیبروز سیستیک، بیماری سلیاک، سندرم زجر تنفسی نوزادان و سندرم مرگ ناگهانی نوزاد انجام داد.[۲][۴] وی را بنیان‌گذار آسیب‌شناسی اطفال می‌دانند.[۴] وی همچنین مشارکت‌ها و پژوهش‌های پراهمیتی در زمینه درمان لوسمی حاد لنفوئیدی[۱][۵][۶][۳][۷] و تومور ویلمز[۶][۸] انجام داد و کارهایش همچنین باعث پیشرفت در حوزهٔ جراحی قلب اطفال شد.[۲] او بود که در سال ۱۹۵۲ نوعی بیماری ذخیرهٔ چربی را توصیف کرد که بعدها به افتخار خودش بیماری فاربر نام گرفت.[۹]

وی بابت مشارکت‌های ارزنده‌اش برندهٔ جایزه پژوهش پزشکی بالینی لسکر-دی‌بیکی شده است. فاربر دانشمندی بسیار دقیق، موشکاف و پُر وسواس بود و آزمایشگاهش به دلیل مرتب بودن و پاکیزگی معروف بود.[۲]


جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Miller, D.R. (2006). "A tribute to Sidney Farber – the father of modern chemotherapy". British Journal of Haematology. 134 (1): 20–26. doi:10.1111/j.1365-2141.2006.06119.x. PMID 16803563. S2CID 45434777.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Cho, Kah Kyung; Rose, Lynn E. (1981). "Obituary: Marvin Farber (1901-1980)". Philosophy and Phenomenological Research. 42 (1): 1–4. JSTOR 2107539.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Mukherjee, S. (2010). The Emperor of All Maladies: A Biography of Cancer. Simon and Schuster. ISBN 978-1-4391-0795-9.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Van Praagh, Richard (2012). "The Farber-Landing Lecture: Pediatric Pathology—The Clinician's Open Sesame and Its Importance in Pediatric Cardiology and Cardiovascular Surgery". Pediatric and Developmental Pathology. 15 (6): 431–449. doi:10.2350/10-10-0924-OA.1. PMID 22877152.
  5. Joseph, Simone. "Curing Pediatric Acute Lymphocytic Leukemia". American Society of Hematology. Retrieved September 6, 2019.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ "Sidney Farber, MD". Dana–Farber Cancer Institute. Archived from the original on 25 February 2021. Retrieved September 6, 2019.
  7. Farber, S., Diamond, L.K., Mercer, R.D., Sylvester, R.F. & Wolff, J.A. (1948). "Temporary remissions in acute leukemia in children produced by folic acid antagonist, 4-aminopteroyl-glutamic acid (aminopterin)". New England Journal of Medicine. 238 (23): 787–793. doi:10.1056/nejm194806032382301. PMID 18860765.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  8. Raffensperger, John (2015). "Max Wilms and his tumor". Journal of Pediatric Surgery. 50 (2): 356–359. doi:10.1016/j.jpedsurg.2014.10.054. PMID 25638637.
  9. Farber, S. (1952). "A lipid metabolic disorder: disseminated lipogranulomatosis; a syndrome with similarity to, and important difference from, Niemann-Pick and Hand-Schüller-Christian disease". American Journal of Diseases of Children. 84 (4): 499–500. PMID 12975849.