سیب‌زمینی ترش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سیب‌زمینی ترش؛ سیب‌زمینی ترشی
سیب‌زمینی ترش، Helianthus tuberosus
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده): آستریدها
راسته: میناسانان
تیره: کاسنیان
سرده: آفتابگردان
گونه: سیب‌زمینی ترش
نام دوبخشی
Helianthus tuberosus
سیب‌زمینی ترشی

سیب زمینی ترشی، یا شلغم شیرازی، یا یرالماسی در کُردی به آن گۆێزرکە ،در ترکی زنجانی به آن موُرچالیق و در زبان طبری، گویش مازندرانی به آن یار مستی و در گویش گرگانی‌اش به آن یارم مسی گفته می‌شود.(نام علمی: heliantus tuberosus) گیاهی علفی و دارای ساقه‌ای به ارتفاع ۱٫۵ تا ۳ متر است. ساقهٔ این گیاه راست و خشن می‌باشد. برگ‌های آن عموماً ساده، منفرد، نوک تیز و دارای کناره‌های دندانه‌دار است.

ترکیبات شیمیایی[ویرایش]

غدهٔ سیب‌زمینی ترش دارای ۱ تا ۱٫۵ درصد اینولین و ۳ تا ۵ درصد قندهای مختلف و ۲ درصد مواد ازته است.

خواص درمانی[ویرایش]

به صورت جوشانده مصرف شده و همچنین خام آن پس از قرار دادن در سرکه یا سالاد استفاده می‌شود. سیب‌زمینی ترش غذای مناسبی برای مبتلایان به بیماری قند «دیابت» می‌باشد.

محل رویش[ویرایش]

منشأ اصلی آن در آمریکای شمالی بوده و اکنون در ایران هم پرورش می‌یابد.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

دکتر علی زرگری (۱۳۷۱گیاهان دارویی جلد سوم، تهران: ناشر مؤسسه انتشارات