پرش به محتوا

سندرم ناخن زرد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سندرم ناخن زرد
نام دیگرلنف‌ادمِ اولیه
سندرم ناخن زرد: این بیمار سابقه ۲۰ ساله لنف‌ادمِ شدید پا دارد. تصاویر کوچک ضخیم‌شدگی، برآمدگی، زردی، انحنای بیش از حد ناخن (بالا سمت راست)؛ درگیری مشابهی در ناخن‌های پا با رنگ زرد-سبز تا قهوه‌ای ناحن‌های پا (پایین سمت راست) را نشان می‌دهد و پلورال افیوژن دو طرفه کیلوس هم در عکس قفسهٔ سینه قابل مشاهده است. نمونه ای از مایع جنب کیلوس این بیمار در سمت چپ رادیوگرافی نشان داده شده است.
تخصصپوست‌شناسی
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

سندرم ناخن زرد (انگلیسی: Yellow nail syndrome) که با نامِ «لنف‌ادم اولیه همراه با ناخن‌های زرد و پلورال افیوژن» نیز شناخته می‌شود،[۱]: ۸۴۹  یک نشانگان بسیار نادر پزشکی است که شامل پلورال افیوژن لنف‌ادم (به دلیل عدم رشد کافی عروق لنفاوی) و دیستروفی زرد ناخن است.[۲] تقریباً ۴۰٪ از مبتلایان، برونشکتازی هم دارند. این بیماری همچنین با سینوزیت مزمن و سرفه‌های مداوم مرتبط است و معمولاً بزرگسالان را مبتلا می‌کند.[۳][۴]: ۶۶۵ [۵]

علائم و نشانه‌ها[ویرایش]

ناخن‌ها به‌طور قابل توجهی با تغییر رنگ زرد تا سبز مایل به زرد، ضخیم می‌شوند.[۱]: ۷۹۲ [۶] ناخن‌ها ممکن است دارای برجستگی و افزایش انحنای پهلو به پهلو، کاهش ماهک ناخن و جدا شدن ناخن از بستر باشند.[۵] این ناهنجاری‌ها ممکن است در طول زمان تغییر کنند.[۵]

اکثر افراد مبتلا به سندرم ناخن زرد (چهار پنجم) لنف‌ادم دارند که متقارن است و معمولاً هر دو پا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لنف‌ادم نخستین علامت این بیماری در حدود یک سوم موارد است. درگیری بازوها و صورت، غیر معمول‌تر است، همان‌طور که لنف‌ادم شکم همراه با آسیت (تجمع مایع در حفره شکم) و تجمع مایع در اطراف قلب نیز ناشایع است.[۵]

مشکلات ریوی مختلفی در افراد مبتلا به سندرم ناخن زرد ممکن است رخ دهد. بسیاری از افراد سرفه و تنگی نفس دارند. ۴۰ درصد موارد دچار پلورال افیوژن می‌شوند که تجمع مایع در حفره جنبی است (فضایی که شامل ریه‌ها است و معمولاً فقط مقدار کمی مایع در آن وجود دارد).[۵] حدود نیمی از افراد مبتلا به سندرم ناخن زرد، یا عفونت‌های مکرر قفسه سینه یا یک بیماری مزمن ریوی به نام برونشکتازی دارند که باعث تولید مزمن خلط سینه با دوره‌های تشدید بیماری می‌شود. ۴۰ درصد از افراد مبتلا به سندرم ناخن زرد، سینوزیت مزمن دارند.[۵]

سندرم ناخن زرد با مصرف برخی داروها مرتبط است، به‌عنوان مثال پنی سیلامین، بوسیلامین و تیومالات سدیم.[۷]

سندرم ناخن زرد همچنین با قرار گرفتن در معرض تیتانیم موجود در ایمپلنت‌های دندانی یا مصرف مواد غذایی حاوی تیتانیوم دی‌اکسید همراه بوده است.[۸]

ژنتیک[ویرایش]

شواهد کنونی نتوانسته ژنتیکی بودن این سندرم را اثبات کند، با آنکه نوعی تظاهر خانوادگی در این سندرم مشاهده شده است.[۹]

درمان[ویرایش]

درمان‌های رایج باید برای ادم و هر گونه مشکل تنفسی انجام شود. در برخی از مطالعات نشان داده شده است که مکمل‌های غذایی جاوی ویتامین ئی در کنترل تغییرات ناخن مؤثر هستند.[۳]

پیش‌آگهی[ویرایش]

مشخص شده است که افراد مبتلا به سندرم ناخن زرد نسبت به افرادی که این بیماری را ندارند، به‌طور متوسطی طول عمر کمتری دارند.[۵]

همه‌گیرشناسی[ویرایش]

این بیماری بسیار نادر است و تقریباً ۱۵۰ مورد از آن تاکنون در مقاله‌های پزشکی گزارش و شرح داده شده است.[۵]

تاریخچه[ویرایش]

این بیماری نخستین بار توسط پزشکی به نام هِـلِر در سال ۱۹۲۷ گزارش شد و نخستین مجموعه موارد در نشریه‌ای در سال ۱۹۶۴ توسط پزشکان بریتانیایی پیتر دریک سَـمِن و ویلیام وایت توصیف شد.[۱۰][۱۱][۱۲] موارد دیگری ممکن است در سال ۱۹۶۲ ثبت شده باشد.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ James, William D.; Berger, Timothy G.; et al. (2006). Andrews' Diseases of the Skin: clinical Dermatology. Saunders Elsevier. ISBN 978-0-7216-2921-6.
  2. "Yellow nail syndrome | Genetic and Rare Diseases Information Center (GARD) – an NCATS Program". rarediseases.info.nih.gov (به انگلیسی). Retrieved 2018-04-17.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Yellow nail syndrome. DermNet NZ". Archived from the original on 2013-11-15. Retrieved 2008-03-19.
  4. Freedberg, et al. (2003). Fitzpatrick's Dermatology in General Medicine. (6th ed.). McGraw-Hill. شابک ‎۰−۰۷−۱۳۸۰۷۶−۰.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ ۵٫۷ ۵٫۸ Maldonado, Fabien; Ryu, Jay H (July 2009). "Yellow nail syndrome". Current Opinion in Pulmonary Medicine. 15 (4): 371–375. doi:10.1097/MCP.0b013e32832ad45a. PMID 19373089. S2CID 24728854.
  6. Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. p. 1020. ISBN 978-1-4160-2999-1.
  7. Nanda S; Dorville F (2009). "Yellow nail syndrome". Canadian Medical Association Journal. 181 (9): 614. doi:10.1503/cmaj.080255. PMC 2764757. PMID 19770240.
  8. Berglund, F; Carlmark, B (2010). "Titanium, Sinusitis, and the Yellow Nail Syndrome". Biological Trace Element Research. 143 (1): 1–7. doi:10.1007/s12011-010-8828-5. PMC 3176400. PMID 20809268.
  9. Hoque SR, Mansour S, Mortimer PS (June 2007). "Yellow nail syndrome: not a genetic disorder? Eleven new cases and a review of the literature". Br. J. Dermatol. 156 (6): 1230–4. doi:10.1111/j.1365-2133.2007.07894.x. PMID 17459037. S2CID 44505270.
  10. Baran, Robert L.; Vignes, Stefane (2021). "1. Yellow Nail Syndrome". In Baran, Robert L. (ed.). Advances in Nail Disease and Management (به انگلیسی). Switzerland: Springer. pp. 1–4. ISBN 978-3-030-59996-6.
  11. Samman, PD; White, WF (April 1964). "The "yellow nail" syndrome". The British Journal of Dermatology. 76 (4): 153–7. doi:10.1111/j.1365-2133.1964.tb14499.x. PMID 14140738. S2CID 35463634.
  12. Cheslock, Megan; Harrington, Douglas W. (2023). "Yellow Nail Syndrome". StatPearls. StatPearls Publishing.