پرش به محتوا

سمفونی شماره ۴ (دورژاک)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سمفونی شماره چهار در د مینور یک ترکیب کلاسیک موسیقی نوشته شده توسط آنتونین دورژاک است.

سمفونی شماره ۴
آنتونین دورژاک
Dvořák in 1879
مایه‌نمادی مینور
شمارهٔ اثرB. ۴۱
آفرینش۱۸۷۴ (۱۸۷۴)
منتشر شده۱۹۱۲ (۱۹۱۲)
موومان‌ها۴
نخستین اجرا
تاریخ۲۵ مه ۱۸۷۴ (۱۸۷۴-می-۲۵)
مکانپراگ
رهبر ارکستربدریخ اسمتانا

این سمفونی در تاریخ ژانویه و مارس ۱۸۷۴ در پراگ توسط دورژاک ساخته شد. اولین اجرا در ۲۵ مه ۱۸۷۴ در کنسرت انجمن خوانندگان آکادمی در پراگ برگزار شد و توسط بدریخ اسمتانا رهبری شد. دورژاک در پایان سال ۱۸۸۷ و اوایل سال ۱۸۸۸ سمفونی را اصلاح کرد. اولین نسخه (پس از مرگ) سمفونی در سال ۱۹۱۲ منتشر شد و احتمالاً این نسخه تفاوت قابل توجهی با نسخه اصلی که در سال ۱۸۷۴ ساخته شد دارد.[۱]

صداهای بیرونی
اجرا توسط ارکستر فیلارمونیک برلین به رهبری رافائل کوبلیک
I. Allegro
II. Andante sostenuto e molto cantabile
III. Scherzo (Allegro feroce)
IV. Finale (Allegro con brio)

این اثر از چهار موومان ساخته شده:[۲] ‌ |Allegro (D minor), 446 measures

|Andante sostenuto e molto cantabile (B major), 142 measures

|Scherzo (Allegro feroce); D minor, Trio in C major, 388 measures

|Finale: Allegro con brio (D minor → D major), 691 measures

}}

منابع[ویرایش]

  1. No. 4 in D Minor, Op. 13, B41Symphony No. 4 in D Minor, Op. 13, B41
  2. Dvořák: Symphony No. 4 in D minor, “Scherzo-Allegro feroce”Antonin Dvořák: Symphony No. 4 in D minor, “Scherzo-Allegro feroce”