سمفونی شماره یک (پروکفیف)

صداهای بیرونی
اجرای فیلارمونیک برلین به رهبری هربرت فون کارایان
	I. Allegro
	II. Larghetto
	III. Gavotta (Non troppo allegro)
	IV. Finale (Vivace)

سمفونی شماره یک در ر ماژور، اپوس ۲۵ یکی از معروفترین آثار سرگئی پروکفیف است. وی این سمفونی را در سال ۱۹۱۶ شروع و در ۱۰ سپتامبر ۱۹۱۷ به پایان رساند. این سمفونی یک بازخوانی مدرن از موسیقی دوره کلاسیک و کارهای یوزف هایدن و ولفگانگ آمادئوس موتسارت است.

سمفونی شماره یک اولین بار در ۱۸ آوریل ۱۹۱۸ در سنت پترزبورگ با رهبری خود پروکفیف روی صحنه رفت.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Symphony No. 1 (Prokofiev)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۲۴.

این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

داده‌های کتابخانه‌ای
عمومی	ویاف 1 ورلدکت (از طریق ویاف)
کتابخانه‌های ملی	آلمان اسرائیل ایالات متحده آمریکا
سایر	اثر موزیک‌برینز