سلول عصبی مصنوعی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک سلول عصبی مصنوعی یک تابع ریاضی است که از روی یاخته‌ها زیستی و شبکه های عصبی الگوبرداری شده و واحدهای اولیه تشکیل‌دهنده شبکه‌های عصبی مصنوعی می‌باشند. نورون‌های مصنوعی یک یا چند ورودی را دریافت نموده و حاصل جمع آنها را به یک صورت خروجی ارائه میدهد. معمولا هر ورودی به صورت جداگانه وزن‌دار شده و در نهایت بر جمع آنها یک تابع غیرخطی موسوم به تابع فعال‌ساز یا تابع انتقال اعمال می‌شود. تابع انتقال معمولا دارای شکل سیگموئید می‌باشد، هرچند که ممکن است که گونه‌های دیگری از توابع غیرخطی مانند تابع چند ضابطه ای یا تابع پله‌ای نیز مورد استفاده قرار گیرد.

تابع انتقال همچنین اغلب به صورت یکنواخت افزایشی، پیوسته، دیفرانسیل‌پذیر و کران‌دار است. توابع فعال‌ساز غیریکنواخت، بی‌کران و نوسان‌دار با چندین صفر که از تابع سیگموئید و تابع واحد یک‌سوشده‌ی خطی (ReLU / Rectified Linear Unit) عملکرد بهتری دارند به تازگی در بسیاری از زمینه‌ها مورد بررسی قرار گرفته‌اند. ساخت تابع آستانه‌ای با الهام از دروازه منطقی بوده که در مدارهای منطقی کاربرد دارد و از فرایند پردازش مغز پیروی می‌کند. برای مثال اخیرا افزار جدیدی مانند ممریستور به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته تا این چنین منطقی را توسعه دهد [۱].

منابع[ویرایش]

  1. "Artificial neuron". Wikipedia (به انگلیسی). 2022-02-10.