سرخ ایرانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سرخ ایرانی
 
دربارهٔ این مختصات‌ها     مختصات رنگ
رنگ‌های وب#CC3333
sRGBB  (سرخ، سبز، آبی)(204، 51، 51)
منبع[بدون منبع]
B: نرمال‌شده به [۰–۲۵۵] (بایت)

سرخ ایرانی (به انگلیسی: Persian red یا Persian vermilion) سرخ پررنگ همراه با نارنجی است. این رنگ برای نخستین بار در سال ۱۸۹۵ در زبان انگلیسی سرخ ایرانی نام گرفت[۱]. سرخ ایرانی از خاک رس سواحل خلیج فارس که دارای آهن و اکسیدهای آلومینیوم و منیزیم است رنگ گرفته است. این رنگ را ورمیلون مصنوعی (artificial vermillion) نیز می‌نامند[۲].

سرخ در پرچم ایران[ویرایش]

دوره‌ی آقامحمدخان قاجار

سرخ یکی از رنگ های مشترک به کار رفته در پرچم کشورهای مسلمان است و اولین بار توسط خلیفه عثمان ابن عفان در قرن هشتم میلادی به عنوان نماد کشورهای اسلامی به کار برده‌شد.

البته رنگ قرمز پرچم ایران دارای معنای ملی و ایرانی است. دیگر رنگ ایرانی که در پرچم کشور ایران به کار رفته است سبز ایرانی است. در کنار سرخ ایرانی و سبز ایرانی، آبی ایرانی از رنگهای ملی و هویت ایرانی است [۲].
همچنین شیر و خورشید در زمینه‌ای به رنگ سرخ ایرانی نیز پرچم ایران در دوره‌ی زمامداری آقامحمدخان قاجار بوده است[۳].

شیر و خورشید سرخ[ویرایش]

شیر و خورشید سرخ ایران

پیش از انقلاب اسلامی، صلیب سرخ ایران جمعیت شیر و خورشید سرخ نام داشت. نماد این انجمن نیز پرچمی با نقش شیر ایرانی و خورشید سرخ بود. این نماد توسط سازمان جهانی صلیب سرخ در سال ۱۹۲۳ به رسمیت شناخته شد و تا سال ۱۹۸۰ مورد استفاده قرار گرفت. رنگ سرخ مورد استفاده در این نماد نیز سرخ ایرانی است. پس از سال ۱۹۸۰، این نماد با هلال سرخ کشورهای اسلامی جایگزین شد.

سازمان صلیب سرخ جهانی هنوز نماد شیر و خورشید سرخ را به رسمیت می‌شناسد و ایران علی‌رغم عدم استفاده از آن، حق مالکیت این نماد را متعلق به خود میداند[۴].

سرخ ایرانی در فرهنگ[ویرایش]

سرخ ایرانی یکی از رنگ های مشهور در صنعت مد[۲]، طراحی و صنایع رنگ‌سازی در غرب است[۵]، همچنین در معماری کاربرد فراوان دارد. هنری هابسون ریچاردسون، معمار مشهور امریکایی در مورد نقاشی دیواری کلیسای ترینیتی بوستون، از رنگ سرخ ایرانی برای نقاشی صحنه های اعدام استفاده کرده است[۶]. تگ‌های#CC3333 و #D13F31 دو تگ دیجیتال رنگ سرخ ایرانی هستند[۷]. از دیگر موارد جهانی شناخته شده برای رنگ سرخ ایرانی می‌توان به فرش سرخ ایرانی که دارای شهرت جهانی است اشاره کرد[۸].

منابع[ویرایش]

  1. مارز و پائول. فرهنگ رنگ‌ها. انتشارات مک‌گرو-هیل. نیویورک 1930. صفحه 201
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ متیو عیده. غوطه وری در رنگ‌های ایرانی[پیوند مرده]. پایان‌نامه کارشناسی طراحی گرافیک، دانشگاه سیاتل، ۱۴ دسامبر ۲۰۰۷. بازیابی شده در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۱
  3. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا به زبان اسپانیایی. بازیابی شده در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۱
  4. تاریخچه جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی، بازیابی شده در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۱
  5. گونتر باگزبام، ویرایش 1998. "رنگیزه‌های رنگی: رنگیزه‌های اکسید آهن". انتشارات ویلی. صفحه 84. شابک ‎۳−۵۲۷−۲۸۸۷۸−۳
  6. ویرجینیا سی، راگوئین. مجله‌ی دکوراتور. ژان لافراژ سازنده ی کلیسای تثلیث بوستون. ویراستار: جیمز اف اوگورمن. انتشارات دانشگاه ماساچوست. 2004، صفحه 120.
  7. تگ رنگ‌ها. نمونه تگ رنگهای قرمز ایرانی.
  8. قالی ایرانی نگهداری شده در موزه فیلادلفیا. بازیابی شده در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۱

جستارهای وابسته[ویرایش]

  سایه‌های سرخ  
روناسی تاج‌خروسی شرابی سرخ عقیق جگری گیلاسی گردویی سرخ مرجانی زرشکی صورتی سیر سرخ فالونی سرخ آتشی
                       
سرخابی گردویی روشن گیلاسی روشن تمشکی آلبالویی ارغوانی روشن سرخ لاکی صورتی اناری سرخ یاقوتی سرخ گلی
                       
فندقی بادمجانی روشن عنابی سرخ روشن سرخابی سیر آجری سرخ گرم شنگرفی