سبز ایرانی
| سبز ایرانی | |
|---|---|
 مختصات رنگ | |
| رنگ‌های وب | #00A693 |
| sRGBB (سرخ، سبز، آبی) | (۰، 166، 147) |
| HSV (فام، s، درخشش) | (135°، 75%، 60%) |
| منبع | [بدون منبع] |
| B: نرمال‌شده به [۰–۲۵۵] (بایت) H: نرمال‌شده به [۰–۱۰۰] (صد) | |
سبز ایرانی (به انگلیسی: Persian Green) رنگی است در کوزه‌گری و قالی بافی ایرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این رنگ برای اولین بار در سال ۱۸۹۲ در انگلستان سبز ایرانی نامیده شد.[۱]
سبز ایرانی، رنگ سبز تیره مایل به خاکستری است که آبی‌تر، سبک‌تر، و قوی تر از سبز معمولی پیچک و زردتر و روشن‌تر از سبز شوکران است. سبز ایرانی را سبز خزه دریایی نیز می‌نامند.[۲]
سبز ایرانی را زیر مجموعهٔ رنگ سبز بهاری می‌دانند.
این رنگ سبز به این دلیل ایرانی نامیده می‌شود که در صنعت کوزه‌گری و فرش بافی ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد. رگه‌های سبز موجود در سنگ مرمر نیز نمونهٔ بارز رنگ سبز ایرانی هستند.[۱]
رنگ سبز در فرهنگ ایرانی رنگی محبوب و ملی به‌شمار می‌آید. این رنگ سمبل باغ‌ها، طبیعت، بهشت، تقدس و پرهیزکاری است. سبز ایرانی همچون قرمز ایرانی دارای هویت ملی است. تاج پرچم ایران سبز رنگ است که به طور ذاتی مکمل و خنثی کنندهٔ رنگ قرمز است. علاوه بر قرمز و سبز ایرانی، رنگ آبی ایرانی از دیگر رنگ‌هایی است که دارای هویت ملی ایرانی است.[۳]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- «Persian Green». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ شهریور ۱۳۹۱.
- میریام وبستر. «Persian Green». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۰ شهریور ۱۳۹۱.
- متیو عیده (۱۴ دسامبر ۲۰۰۷). «غوطه وری در رنگ‌های ایرانی» (PDF). دانشگاه سیاتل. دریافت‌شده در ۶ مرداد ۱۳۹۱.[پیوند مرده]
جستارهای وابسته[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد رنگ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |