زبان شنگانی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| شنگانی | |
|---|---|
| خیتسونگا | |
| زبان بومی در: |  موزامبیک آفریقای جنوبی سوازیلند زیمبابوه |
|
تعداد گویشوران
|
3.7 میلیون (بدون تاریخ) |
| وضعیت رسمی | |
|
زبان رسمی در
|
آفریقای جنوبی |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۶۳۹-۱ | ts |
| ایزو ۶۳۹-۲ | tso |
| ایزو ۶۳۹-۳ | tso |
| زبان‌شناسی | 99-AUT-dc incl. varieties 99-AUT-dca... |
زبان شنگانی یا زبان تسونگا از زبان‌های بانتو و از خانواده زبان‌های نیجر-کنگویی رایج در جنوب شرق آفریقاست که قریب به چهار میلیون گویشور دارد. این زبان زبان بومی قبایل تسونگا است که تنها در آفریقایی جنوبی از مقام زبان رسمی برخوردار است. زبان شنگانی به خطی برگرفته از الفبای لاتین نوشته می‌شود. این زبان گویش های متفاوتی را در زیمبابوه و در ماپوتو و اینهامبانه دارد. همچنین رابطه این زبان و زبان زولو در حد روابط دو گویش است.
منابع[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
