پرش به محتوا

رفلکس بتسولد–یاریش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رفلکس بتسولد–یاریش (انگلیسی: Bezold–Jarisch reflex) یا رفلکس فون بتسولد–یاریش[۱] رفلکسی است که در آن فرآیندهای قلبی–عروقی و عصبی باعث هیپوپنه (تنفس بیش از حد کم‌عمق یا تعداد تنفس پایین به‌طور غیرطبیعی، افت فشار خون (فشار خون پایین غیرطبیعی) و برادی‌کاردی (ضربان پایین قلب در حالت استراحت به‌طور غیرطبیعی) در پاسخ به محرک‌های مضر شناسایی‌شده در بطن‌های قلب می‌شود.[۲] این رفلکس به نام آلبرت فون بتسولد و آدولف یاریش دوم نامگذاری شده است.[۳] اهمیت این کشف در این است که این نخستین شناسایی یک رفلکس شیمیایی (غیر مکانیکی) بود.

این دو دانشمند علائم سه‌گانهٔ رفلکس بتسولد–یاریش (هیپوپنه+برادی‌کاردی+هیپوتانسیون) را در سال ۱۸۶۷ با تزریق وریدی آلکالوئیدهای خربق‌های کاذب ایجاد کردند[۴] و به این نتیجه رسیدند که علت این علائم فعال شدن عصب واگ است.[۴] برادی‌کاردی و هیپوپنه به ترتیب از گیرنده‌های آناتومیک متمایزی در قلب و ریه ناشی می‌شوند[۵] و امروزه اینکه آیا هیپوپنه باید به عنوان بخشی از رفلکس در نظر گرفته شود یا خیر، مورد بحث است.[۶][۷] محل‌های ورودی کمورفلکس و بارورفلکس با هم همپوشانی دارند و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این رفلکس‌ها یکدیگر را تعدیل یا تغییر می‌دهند که اینکار احتمالاً از طریق اعمال انتقال‌دهنده‌های عصبی تحریکی و مهاری، مانند سروتونین و گاما آمینوبوتیریک اسید انجام می‌شود.[۷][۸] اگرچه این رفلکس در ابتدا در پاسخ به آلکالوئیدهای خربق‌های کاذب ایجاد و توصیف شد، اما می‌توان آن را توسط بسیاری از مواد شیمیایی فعال بیولوژیکی، از جمله نیکوتین، کپسایسین، برادی‌کینین، پپتید ناتریورتیک دهلیزی، پروستانوئیدها، گشادکننده‌های ویریدی نیتراتی، مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین ۲ نوع اول و آگونیست‌های سروتونین تحریک کرد.[۹][۱۰][۱۱] همچنین ممکن است به پاسخ‌های پاتوفیزیولوژیکی مختلف دیده شود،[۶] مانند:

  • خونریزی شدید و کاهش حجم داخل عروقی[۶]
  • ایسکمی ماهیچه قلب: در یک ساعت نخست پس از سکته قلبی این رفلکس موجب برادی‌کاردی می‌شود.[۱۲]
  • کاهش فشار خون در جریان برقراری دوبارهٔ جریان خون در سرخرگ‌های کرونر قلب[۵]
  • کاهش فشار خون به‌دنبال تزریق مادهٔ حاجب در آنژیوگرافی عروق کرونر قلب[۵]
  • سنکوپ در اثر فعالیت بدنی در مبتلایان به تنگی دریچهٔ آئورت[۱۳]
  • بی‌حسی نخاعی[۱۴] بلوک شبکۀ عصبی بازویی از طریق ماهیچۀ اسکالن.[۱۵]
  • سنکوپ وازو-واگال. گرچه نقش رفلکس بتسولد–یاریش در این نوع سنکوپ کاملاً روشن نیست. اما یک نمونه آن مستعد بودن زیاد فضانوردان به سنکوپ اُرتواستاتیک پس از پروازهای فضایی است.[۱۶]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Matthes, Kai; Urman, Richard; Ehrenfeld, Jesse (2013-05-23). Anesthesiology: A Comprehensive Review for the Written Boards and Recertification (به انگلیسی). OUP USA. ISBN 9780199733859.
  2. ↑ Salo LM, Woods RL, Anderson CR, McAllen RM (August 2007). "Nonuniformity in the von Bezold-Jarisch reflex". Am. J. Physiol. Regul. Integr. Comp. Physiol. 293 (2): R714–20. doi:10.1152/ajpregu.00099.2007. PMID 17567718. S2CID 7042569.
  3. ↑ synd/3165 در وبگاه هونِـیمدئیت؟
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Aviado, Domingo M.; Aviado, Domingo Guevara (2001). "The Bezold-Jarisch Reflex". Annals of the New York Academy of Sciences (به انگلیسی). 940 (1): 48–58. Bibcode:2001NYASA.940...48A. doi:10.1111/j.1749-6632.2001.tb03666.x. ISSN 1749-6632. S2CID 70636612.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Aviado, D. M.; Guevara Aviado, D. (June 2001). "The Bezold-Jarisch reflex. A historical perspective of cardiopulmonary reflexes". Annals of the New York Academy of Sciences. 940: 48–58. doi:10.1111/j.1749-6632.2001.tb03666.x. ISSN 0077-8923. PMID 11458703. S2CID 70636612.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Campagna, Jason A.; Carter, Christopher (May 2003). "Clinical relevance of the Bezold-Jarisch reflex". Anesthesiology. 98 (5): 1250–1260. doi:10.1097/00000542-200305000-00030. ISSN 0003-3022. PMID 12717149. S2CID 6790577.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Kashihara, Koji (November 2009). "Roles of arterial baroreceptor reflex during bezold-jarisch reflex". Current Cardiology Reviews. 5 (4): 263–267. doi:10.2174/157340309789317805. ISSN 1875-6557. PMC 2842957. PMID 21037842.
  8. ↑ Vasquez, E. C.; Meyrelles, S. S.; Mauad, H.; Cabral, A. M. (April 1997). "Neural reflex regulation of arterial pressure in pathophysiological conditions: interplay among the baroreflex, the cardiopulmonary reflexes and the chemoreflex". Brazilian Journal of Medical and Biological Research. 30 (4): 521–532. doi:10.1590/s0100-879x1997000400014. ISSN 0100-879X. PMID 9251774.
  9. ↑ Koji Kashihara (Nov 2009). "Roles of Arterial Baroreceptor Reflex During Bezold-Jarisch Reflex". Curr Cardiol Rev. 5 (4): 263–267. doi:10.2174/157340309789317805. PMC 2842957. PMID 21037842.
  10. ↑ Sever, P. S.; Hughes, A. (June 2001). "Angiotensin receptor antagonists and vaso-vagal attacks due to sensitisation of the Bezold-Jarisch reflex?". Journal of Human Hypertension. 15 (6): 437–438. doi:10.1038/sj.jhh.1001190. ISSN 0950-9240. PMID 11439322.
  11. ↑ eMedicine - Syncope : Article by M Silvana Horenstein, MD
  12. ↑ Goldman, Lee; Anderson, Jeffrey L. (2012-01-01). "ST SEGMENT ELEVATION ACUTE MYOCARDIAL INFARCTION AND COMPLICATIONS OF MYOCARDIAL INFARCTION". Goldman: Goldman's Cecil Medicine (24th ed.). Saunders, an imprint of Elsevier Inc. p. 444. ISBN 978-1-4377-1604-7.
  13. ↑ Mark, Allyn L. (1983-01-01). "The Bezold-Jarisch reflex revisited: Clinical implications of inhibitory reflexes originating in the heart". Journal of the American College of Cardiology. 1 (1): 90–102. doi:10.1016/S0735-1097(83)80014-X. ISSN 0735-1097. PMID 6826948.
  14. ↑ Tsai, Tony; Greengrass, Roy (2007). "Spinal Anesthesia". In Hadzic, Admir (ed.). Textbook of Regional Anesthesia and Acute Pain Management. New York: McGraw Hill Medical. ISBN 978-0-07-144906-9. OCLC 70051351.
  15. ↑ Miller's Anesthesia Ch.52 Pg. 1642
  16. ↑ Smith, M. L. (May 1994). "Mechanisms of vasovagal syncope: relevance to postflight orthostatic intolerance". Journal of Clinical Pharmacology. 34 (5): 460–465. doi:10.1002/j.1552-4604.1994.tb04987.x. ISSN 0091-2700. PMID 8089257. S2CID 24461107.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=رفلکس_بتسولد–یاریش&oldid=39718674»