رأی اعتماد
رأی اعتماد رایی است که نمایندگان مجلس به دولتی که مایلند بر سر کار بماند در ابتدای تعیین دولت و پس از تقدیم برنامهٔ خود یا پس از استیضاح می‌دهند.[۱] به عبارت دیگر رای اعتماد اصطلاحی مربوط به مجلس است که منظور از آن رایی است که در آن نمایندگان مجلس برای صلاحیت دولت یا وزیری را برای آن سمت تایید کنند و به آن رای مثبت دهند.[۲]
رای اعتماد اصطلاحی است پارلمانی، به معنای رایی که اعتماد بر کسی داشتن را تأکید و استوار سازد. رایی که نمایندگان مجلس یا دو مجلس به دولتی که برنامه و اعمال او را تأیید کنند، دهند.[۳]
ایران
بر طبق اصل ۱۳۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، رییس‌جمهور موظف است وزیران پیشنهادی کابینه‌اش را برای گرفتن رای اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی کند. بنابراین لزوم شروع فعالیت یک وزیر منوط به تایید از جانب رئیس‌جمهور ایران و مجلس شورای اسلامی است.[۴]
منابع
- ↑ فرهنگ فارسی معین، سرواژهٔ «اعتماد»
- ↑ اجتماعی پایه هشتم.
- ↑ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «رای»
- ↑ نصیری، مصطفی (۲۳ مرداد ۱۳۹۲). «فلسفه رای اعتماد». وب‌گاه. روزنامه بهار. دریافت‌شده در ۴ فوریهٔ ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
 | این یک مقالهٔ خرد سیاست است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |