دستگاه مختصات کهکشانی

طرحی هنری از کهکشان راه شیری که طول جغرافیایی کهکشانی را نشان می‌دهد. بردار مطابق با صفحه کهکشان، در طول جغرافیایی ۰ درجه، به ویژه دارای مرکز کهکشانی است و بازوها را مستقیماً فراتر از آن قطع می‌کند. بخش به مراتب کمتر از کهکشان در تمام نقاط با طول جغرافیایی ۱۸۰ درجه متضاد قرار دارد.

دستگاه مختصات کهکشانی یک دستگاه مختصات سماوی در مختصات کروی است که خورشید در مرکز آن قرار داشته و جهت اولیه با مرکز تقریبی کهکشان راه شیری همسو شده‌است. همچنین صفحه بنیادی این دستگاه تقریباً موازی با صفحه کهکشانی است اما به سمت شمال آن منحرف شده‌است. دستگاه مختصات کهکشانی از قانون دست راست استفاده می‌کند؛ به این معنی که مختصات به سمت شمال و به سمت شرق در صفحه بنیادی دارای مقادیر مثبت هستند.

مختصات کروی

دستگاه مختصات کهکشانی از خورشید به عنوان مبدأ استفاده می‌کنند. طول جغرافیایی کهکشانی (l) با جهت اولیه از خورشید تا مرکز کهکشان در صفحه کهکشانی اندازه‌گیری می‌شود، در حالی که عرض کهکشانی (b) زاویه جسم بالای صفحه کهکشان را اندازه می‌گیرد.

طول کهکشانی

طول کهکشانی (با نماد l) فاصله زاویه‌ای یک جسم به سمت شرق در امتداد استوای کهکشانی از مرکز کهکشانی را اندازه می‌گیرد. همانند طول جغرافیایی زمینی، طول جغرافیایی کهکشانی نیز معمولاً بر حسب درجه (°) اندازه‌گیری می‌شود.

عرض کهکشانی

عرض کهکشانی (با نماد b) زاویه یک جسم در شمال استوای کهکشانی (یا صفحه میانی) را آن‌طور که از زمین مشاهده می‌کنیم، اندازه‌گیری می‌کند. همانند عرض جغرافیایی زمینی، عرض جغرافیایی کهکشانی نیز معمولاً بر حسب درجه (°) اندازه‌گیری می‌شود.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Galactic coordinate system». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ فوریه ۲۰۲۴.