درگاه:نسل‌کشی ارمنی‌ها/زندگی‌نامه برگزیده/۱

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دانیل چپوگکیاریان، متخلص به دانیل واروژان در سال ۱۸۸۴ میلادی در روستای «برگنیک» از توابع سباستیا، متولد شد. هنگام قتل‌عام ارمنیان در سال ۱۸۹۶ میلادی با مادرش به شهر استانبول نقل مکان کرد و پس از اتمام تحصیلات خود در سال ۱۹۰۲م به شهر ونیز رفت و در کالج موراد-رافائلیان واقع در صومعه ارمنی جزیره سن لازار پذیرفته شد. توسط استادان زبان این آموزشگاه با تاریخ ادبیات کلاسیک ایتالیا و آثار دانته آلیگیری آشنا شد و همین آشنائی در آینده ادبی وی تأثیر ژرفی برجا نهاد.

واروژان در سال ۱۹۰۵ میلادی به کشور بلژیک رفت و در رشته علوم سیاسی و اجتماعی دانشگاه شهر خنت به تحصیل پرداخت و اقدام به تحقیق در رشته‌های ادبیات، فلسفه، تاریخ و اقتصاد کرد. در سال ۱۹۰۹ میلادی از دانشگاه خنت فارغ‌التحصیل شد و از طریق ونیز به استانبول بازگشت و دو اثر «آوازهای بتکده» و «خاطرات ونیز-آتن»، را منتشر ساخت.

واروژان به استانبول نقل مکان می‌کند و به کمک چند تن از نویسندگان و روشنفکران ارمنی استانبول، انجمن نویسندگان ارمنی استانبول را بنیان نهاد. در سال ۱۹۱۳ میلادی «سالنامه (ناواسارت» را منتشر کرد و جلسات گفت و شنود ادبی برپا نمود که نقش مهمی در ترقی جامعه ادبی اوائل سده بیستم در ارمنستان غربی داشت.

نخستین مجموعه شعر واروژان با عنوان «هراس‌ها» در سال ۱۹۰۶ میلادی منتشر شد. در همین سال دومین مجموعه شعر وی با نام «قلب ملت» به چاپ رسید؛ و در سال ۱۹۱۴ میلادی «آواز نان» را انتشار داد.