درگاه:معماری/نگارهٔ برگزیده/۱۱

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیردال (در پارسی میانه: بَشکوچ موجودی افسانه‌ای با تن شیر و سر عقاب (دال) و گوش اسب است. دال واژه فارسی برای عقاب است. تندیس‌های به شکل شیردال در معماری کاربرد زیادی دارند. شیردال‌ها در معماری عیلامی کاربرد داشتند و نمونه برجسته‌ای از آن در شوش پیدا شده‌است. روی کفل این شیردال نوشته‌ای است بخط میخی عیلامی از اونتاش گال که آن جانور را به اینشوشیناک خدای خدایان عیلام هدیه کرده‌است. این شیردال که بدست بانو گیرشمن بازسازی شده‌است در موزه شوش نگاهداری می‌شود. مردم باستان شیردال‌ها را نگهبان گنجینه‌های خدایان می‌پنداشتند. همچنین شیردال نشان خاندان پادشاهی سوئد نیز هست.