درگاه:علوم زمین/نگاره برگزیده/۵

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابرهای شب‌تاب مرتفع‌ترین ابرها در هواکرهٔ زمین می‌باشند. این ابرها در واقع ابرهای مزوسفری قطبی روشنی هستند که خورشید از زیر خط افق به آن‌ها می‌تابد و در عرض جغرافیایی بین °۵۰ تا °۷۰ دیده می‌شوند. این ابرها که از کریستال‌های یخی به پهنای حداکثر ۱۰۰ نانومتر تشکیل می‌شوند، اغلب در تابستان‌های نیمکرهٔ شمالی در ارتفاعی بین ۷۶ تا ۸۵ کیلومتر بالاتر از سطح زمین ایجاد می‌شوند.