درگاه:علوم زمین/مقاله برگزیده/۳
زمین‌لرزهٔ سال ۱۳۸۱ بوئین‌زهرا (یا زمین‌لرزهٔ آوج یا چنگوره) در ۱ تیر ۱۳۸۱ به بزرگی ۶٫۵ ریشتر و بزرگای گشتاوری ۶٫۳ در شهرستان بوئین‌زهرا (در جنوب استان قزوین و شمال غربی ایران)، که پیوندگاه همگذری چندین خطوط گسلی عمده است، رخ داد. رومرکز زمین‌لرزه در نزدیکی روستاهای آبدره و چنگوره در شهرستان بوئین‌زهرا، در رویه‌ای که به زمین‌لرزه‌های مخرب شناخته شده‌است، قرار داشت که در آن دست‌کم ۲۶۱ تن کشته و ۱۵۰۰ تن دیگر نیز زخمی شدند. این زلزله ۲۰ پس‌لرزه نیز در پی داشت.
به‌گزارش پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله (IIEES)، گرچه این زمین‌لرزه در تهران که در ۲۹۰ کیلومتری شرق مرکز زمین‌لرزه قرار دارد، خسارتی به‌بار نیاورد ولی به‌خوبی احساس شد. بیشتر خانه‌ها در سامان زمین‌لرزه را منازل یک‌طبقه با مصالح بنایی دربر می‌گرفتند که کمابیش همگی فروریختند. کندی مسئولین امر در رسیدگی به قربانیانی که نیازمند کمک بودند، خشم مردم محلی را برانگیخت. ساکنین آوج از سر ناامیدی، به پرتاب سنگ به‌سمت اتوموبیل وزیر کشور وقت و کاروان همراه وی در زمان بازدیدشان از مناطق آسیب‌دیده پرداختند.