درگاه:انگلستان/تاریخ/۱
انگلستان در قرون وسطی (انگلیسی: England in the Middle Ages) عنوان دوره‌ای است در تاریخ انگلستان که از اواخر قرن پنجم میلادی آغاز و تا اوایل سال ۱۴۸۵ ادامه می‌یابد، هنگامی که انگلستان از فروپاشی امپراتوری روم پدید آمد، اقتصاد بسیار فقیری داشت، اغلب شهرها به حال خودشان رها گردیده بودند، با گذشت چند قرن و مهاجرت آلمان‌ها، هویت و فرهنگ جدیدی شروع به پدیدار شدن نمود، این هویت جدید باعث شد تا حاکمان محلی جهت توسعه پادشاهی به قدرت و رقابت بپردازند، در همان زمان فرهنگی غنی تحت لوای آنگلوساکسون شکوفا گردید، فرهنگی که باعث به وجود آمدن اشعار حماسی همچون بیوولف و کشف پیچیدگی‌های فلزکاری گردید، آنگلوساکسون‌ها در قرن هفتم به مسیحیت گرویدند و شبکه‌ای از صومعه و کلیسا در سراسر انگلستان ساخته شد.
در قرن هشتم تا نهم میلادی، انگلستان مواجه با حملات شدید وایکینگ‌ها گردید. این حملات مُنجر به جنگ‌هایی گردید که برای چند دهه به طول انجامید، ایجاد وسکس یا همان پادشاهی ساکسون غربی به عنوان یک پادشاهی قدرتمند در همین بَرهه از زمان به همراه ترویج و رشد هویت انگلیسی، با وجود بحران‌های مکرر از جانشینی و تشنج دانمارکی‌های ژرمنی که یک قبیله ژرمنی شمالیِ ساکن جنوب اسکاندیناوی بودند سرآغازی بود بر ورود انگلستان به سده یازدهم، از ۱۰۶۰ میلادی انگلستان کشوری قدرتمند بود، دولتی قدرتمند، با یک ارتش قوی و اقتصادی موفق.