پرش به محتوا

درگاه:ادبیات فارسی/رده‌ها و موضوعات/شعر/۴

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بنی‌آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش زیک گوهرند
چو عضوی به‌درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی‌غمی نشاید که نامت نهند آدمی

سعدی

گلستان سعدی