حزب استقلال پورتوریکو
حزب استقلال پورتوریکو (به اسپانیایی: Partido Independentista Puertorriqueño) یکی از سه حزب اصلی در پورتوریکو است. این حزب دومین حزب قدیمی پورتوریکو محسوب می‌شود.[۱][۲] این حزب برای استقلال پورتوریکو از آمریکا تلاش می‌کند.[۳]
افرادی که از این حزب پیروی می‌کنند را انگلوسفیرها به نام‌های independentistas، pipiolos و یاpro- independence activists می‌خوانند.[۴]
تاریخچه[ویرایش]
پیدایش[ویرایش]
این حزب در ۲۰ اکتبر سال ۱۹۴۶ توسط گیلبرتو ( Gilberto Concepción de Gracia، مرگ ۱۹۶۸) شروع به کار کرد.
پیگیری اف‌بی‌آی[ویرایش]
پلیس فدرال آمریکا هر کسی را که علاقه‌ای به این حزب نشان می‌داد را زیر نظر می‌داشت.[۵]. به این جاسوسی و پیگیری اف‌بی‌آی در ۱٫۸ میلیون پرونده اشاره شده‌است. که در سال ۲۰۰۰ قسمتی از آن‌ها انتشار یافت.[۶][۷]
بعد سرپرست گروه لوییس فری اعتراف کرد که اف‌بی‌آی بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۹۰ دست به اقدام غیرقانونی نسبت به این حزب زده‌است.[۵][۷]
دهه ۱۹۹۰[ویرایش]
در سال ۱۹۹۹، رهبر حزب پورتوریکو، در جریان Navy-Vieques protests که توسط ساکنان ویکز علیه ارتش آمریکا به جهت حضور آن‌ها در جزیره مانیسیپالیتی بود، وارد شدند.[۸]
انتخابات سال ۲۰۰۴[ویرایش]
در طول انتخابات سال ۲۰۰۴، حزب در خطر از دست دادن رسمیت خود در جامعه بود که توسط رهبر تاریخی این حزب، روبن بروس (Rubén Berríos) به جایگاه خود در بین مردم بر می‌گردد.
کمک ملی - گابریل گارسیا مارکِز و دیگران[ویرایش]
حزب پورتوریکو کمک‌های جهانی زیادی دریافت کرده‌است. تعدادی از آن‌ها عبارتند از سوشالیست اینترنشنال (بزرگترین مؤسسه احزاب سیاسی در دنیا) شامل ۱۵ حزب سیاسی که در آمریکای لاتین و کوبا قدرت را بدست دارند، رئیس‌جمهور پاناما، مارتین توریجوس.[۹][۱۰]
در ۲۶ ژانویه ۲۰۰۷، برنده جایزه نوبل، گابریل گارسیا مارکز به افرادی مانند ماریو بندتی (Mario Benedetti)، ارنستو سباتو (Ernesto Sábato)، تیاگو دمیلو(Thiago de Mello)، ادواردو گلیانو (Eduardo Galeano)، کارلوس مونسیوس (Carlos Monsiváis)، پاپلو آرماندو فرنندز (Pablo Armando Fernández)، پابلو میلانس (Pablo Milanés)، مریا مونترو (Mayra Montero) و آنا لیدیا ویگا (Ana Lydia Vega) در حمایت پورتوریکو برای آزادی پیوست.
اعتراض به جنگ[ویرایش]
همانطور که در خبرگزاری کانادا اعلام کرد، در طول پنج سال اخیر، رهبران حزب پورتوریکو و اعضای فعال این حزب در مراسم ضد جنگ شرکت کرده‌اند و به جنگ در عراق اعتراض کرده و در مقابل دولت آمریکا بدلیل تشویق مردم پورتوریکو به پیوستن به ارتش آمریکا ایستادگی کردند..[۱۱]
سمبل حزب[ویرایش]
سمبل حزب پورتوریکو پرچم سبزی است، با صلیب سفید. بدلیل سبز بودن سمبولشان، حزب سبز هم گفته می‌شوند.
رنگ سبز سمبل این حزب، نمایانگر امید حزب پورتوریکو برای آزادی است، و صلیب سفید نمایانگر فداکاری و از جان‌گذشتگی این حزب برای دموکراسی است.
رهبران مهم حزب[ویرایش]
- روبن بروس (Rubén Berríos)، رئیس حزب، سناتور پیشین و رئیس افتخاری انجمن جهانی احزاب سوسیال دمکرات.
- منوئل رودریگز اوریانو(Manuel Rodríguez Orellana)، دبیر امور ارتباطات با آمریکای شمالی.
- فرندو مارسیا گاراندا(Fernando Martín)، مدیر اجرایی حزب، سناتور پیشین.
- ماریا دلوردس سنتیگو(María De Lourdes Santiago)، نایب رئیس حزب.
- Juan Dalmau Ramírez، وزیر.
- Edwin Irizarry Mora، وزیر امور اقتصاد.
- دکتر Gilberto Concepción de Gracia، مؤسس حزب.
پیوند به بیرون[ویرایش]
www.independencia.net/ingles/welcome.html - وبگاه رسمی حزب پورتوریکو
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ The New York Times; Mar ۱۸, ۱۹۴۹, pg. ۱۳.
- ↑ Puerto Rico State Electoral Commission (CEE)
- ↑ Berrios-Martinez, Ruben; “Puerto rico—Lithuania in Reverse?”; The Washington Post, Pg. A۲۳; May ۲۳, ۱۹۹۰
- ↑ Wallace, Carol J.; “Translating Laughter: Humor as a Special Challenge in Translating the Stories of Ana Lydia Vega”; The Journal of the Midwest Modern Language Association (MLA), Vol. ۳۵, No. ۲, Translating in and across Cultures (Autumn, ۲۰۰۲), pp. ۷۵-۸۷
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ «El Diario La Prensa; Editorial: «Constructing an Enemy»; January ۱۷, ۲۰۰۸». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ فوریه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۰۸.
- ↑ «FBI Files on the Puerto Rican Independence Party - case # SJ-۱۰۰-۴۰۱۴ - Center for Puerto Rican Studies, Hunter College, City University of New York (CUNY)». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۰۸.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «FBI Files on Organizations: Formerly secret, classifed files produced by the Federal Bureau of Investigation (FBI) from the ۱۹۳۰s to the ۱۹۹۰s documenting FBI surveillance and persecution activities targeting Puerto Rican organizations and individuals; CUNY». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژانویه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۰۸.
- ↑ ABC News: Dozens of Puerto Rican Protesters Arrested - Marshals Raid Activists’ Homes; by Vilma Perez, July ۳, ۲۰۰۰.
- ↑ “Panama requests Latin America to support Puerto Rican independence”; Dominican Today; November ۱۹, ۲۰۰۶
- ↑ “Prominentes figuras de América Latina apoyan la independencia de Puerto Rico - Escritores y artistas declaran su adhesión a la Proclama de Panamá” www.independencia.net/topicos/panama/cpi_panama_nov۰۶.html
- ↑ Anti-war activists target military recruiters in Puerto Rico; September ۲۹, ۲۰۰۷ - The Canadian Press[پیوند مرده]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
- اهداف کوینتلپرو
- تاریخ سیاسی پورتوریکو
- تجزیه‌طلبی در ایالات متحده آمریکا
- جامعه و سیاست
- جنبش استقلال پورتوریکو
- جنبشهای آزادیبخش ملی
- جنبشهای استقلالخواهانه
- جنبشهای ملیگرایی
- جنبشهای ملیگرایی در آمریکای شمالی
- حزبها در ایالات متحده آمریکا
- حزبها در پورتوریکو
- حزبهای بنیانگذاریشده در ۱۹۴۶ (میلادی)
- حزبهای سوسیال دموکراتیک
- حزبهای سیاسی در پورتوریکو
- حزبهای ملیگرا در ایالات متحده آمریکا
- حزبهای ملیگرای چپگرا
- سازمانهای ملیگرا
- سوسیالیسم در پورتوریکو
- سیاست پورتوریکو
- سیاست قاره آمریکا
- سیاست کارائیب
- گروههای تجزیهطلب
- گروههای تجزیهطلب در ایالات متحده آمریکا
- ملیگرایی پورتوریکو