جیمز پیس

کنت جیمز پیس (زبان انگلیسی: Kenneth James Peace) زادهٔ ۲۸ سپتامبر ۱۹۶۳ در شهر پیزلی است. او آهنگساز، نوازندهٔ پیانوی کنسرت و هنرمند تجسمی اهل اسکاتلند است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

جیمز پیس، زادهٔ ۲۸ سپتامبر ۱۹۶۳ در شهر پیزلی، اسکاتلند است.^[۱]^[۲] او بیشتر دوران کودکی خود را در شهرک هلنزبرو، تفرجگاهی ساحلی در غرب اسکاتلند، سپری کرد. در خانواده او هنرمندان بسیاری (مانند، جان مکگی) می‌زیستند و او همچنین با فلیکس برنز، آهنگساز محبوب موسیقی رقص در نیمه نخست قرن بیستم، نسبت خانوادگی دارد^[۱]^[۲] او از سن هشت سالگی شروع به آموختن پیانو نمود و نخستین اجرای عمومی خود را در سن چهارده‌سالگی، با نواختن موسیقی در کنار اسکات جاپلین، تجربه کرد. در شانزده‌سالگی، در آکادمی سلطنتی موسیقی و درام اسکاتلند (اکنون، کنسرواتوار سلطنتی اسکاتلند نامیده می‌شود) به‌عنوان جوان‌ترین دانشجوی تمام‌وقت پذیرفته شد.^[۱]^[۲]^[۳]^[۴] در سال ۱۹۶۳، از دانشگاه گلاسگو با مدرک کارشناسی در رشته تدریس پیانو فارغ‌التحصیل شد.^[۴]^[۵] یک سال بعد، برای نواختن پیانوی کنسرت شماره ۱ مندلسون در همراهی با ارکستر آراس‌ای‌ام‌دی مفتخر به دریافت دیپلم اجرای موسیقی شد.^[۱]^[۶] پس از اتمام تحصیلات رسمی، او به‌عنوان نوازندهٔ پیانو بسیار مورد اسقبال قرار گرفت و از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ در ادینبرو زندگی کرد.^[۱]^[۲]

پس از آن، جیمز پیس از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۹ در شهر باد نائوهایم در آلمان اقامت گزید.^[۶]^[۷]^[۸] از سال ۱۹۸۸، او مطالعه‌ای را بر روی رقص تانگو انجام داد، که حاصل آن خلق قطعات پیانو با الهام از رقص تانگو بود که در قالب سی‌دی تانگوی اسکاتس (به زبان اسکاتلندی به معنای تانگو) عرضه شد.^[۸]^[۹] او در سال ۲۰۰۲ به عضویت افتخاری کالج موسیقی ویکتوریا درآمد.^[۳]^[۸] در همان سال، او تورهای کنسرت انفرادی خود را برگزار نمود، این تورها از سپتامبر/اکتبر در شمال آلمان آغاز و تا نوامبر در خاور دور ادامه داشت،^[۱۰] او اولین اجرای تانگوی XVII خود را در هنگ کنگ به روی صحنه برد.^[۸]^[۹]^[۱۰]^[۱۱]^[۱۲]

در سال‌های بعد، او بیشتر آثار خود را در اروپا به روی صحنه برد. او قطعات الهام‌گرفته از رقص تانگوی خود را در این پایتخت‌ها اجرا کرده‌است: آمستردام، آتن،^[۱۳] برلین،^[۱۴] بروکسل، هلسینکی،^[۱۵] لیسبون،^[۱۶] لندن، مادرید،^[۱۷] اسلو،^[۱۸] ریکیاویک^[۱۹] و وین.^[۲۰]

James Peace - Idylls Op.4b

در سال ۲۰۰۸، به پاس خدماتش به رقص تانگو به عضویت افتخاری کالج موسیقی لندن درآمد.^[۲۱]

پس از اقامت کوتاهی در شهر ادینبرو در فوریه سال ۲۰۱۰ برای زندگی در شهر ویسبادن به آلمان بازگشت.^[۱]^[۳] جایی که خلاقیت او جانی تازه به خود گرفت و او از برخی از آثار خود فیلم‌های کوتاهی ساخت. فیلم مستند جیمز پیس در ویسبادن از جمله ساخته‌های او در این ژانر است.^[۲۱]^[۲۲]

جوایز و افتخارات[ویرایش]

جایزه اول، مسابقه آگنس میلار، گلاسگو، ۱۹۸۳^[۴]
جایزه اول، مسابقه دانبارتونشایر ایی‌آی‌اس، گلاسگو، ۱۹۸۴^[۴]
جایزه اثر تألیفی سیبلیوس، گلاسگو⸲ ۱۹۸۵^[۴]
دیپلم افتخار، مسابقه بین‌المللی آهنگسازی تی‌آی‌ام، رم⸲، ۲۰۰۰^[۱]^[۲]^[۵]

Tango Milonga op. 26 by James Peace

دیپلم افتخار، بنیاد آی‌بی‌ال‌ای، نیویورک، ۲۰۰۲^[۱]^[۲]^[۵]
مدال یادبود، انجمن بین‌المللی دونوازی پیانو، توکیو، ۲۰۰۲^[۱]^[۲]^[۵]^[۲۱]^[۲۲]^[۲۳]

Tango XVIII by James Peace (James Peace, piano)

مدال طلا، آکادمی بین‌المللی «لوتیس»، پاریس، ۲۰۰۵^[۱]^[۲]

آثار برجسته[ویرایش]

آبشار^[۲۴]
چکامه‌ها
نغمه‌های صبحگاهی
اشک‌های خاموش
برگ‌های ازیادرفته
سونات اوبوئه
تصنیف
مارش تشریفاتی شماره ۱
مارش تشریفاتی شماره ۲
طلای پاییزی^[۲۵]
نغمه جاوید^[۱]
«برای گرجستان» (به زبان گرجستانی: საქართველოსთვის)

 (ترانه: تامار چیکوایدزه، زوراب چیکوایدزه و جیمز پیس)

۲۴ تانگو برای تک‌نوازی پیانو^[۱]^[۹]^[۲۱]^[۲۲]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰۰ ^۱٫۰۱ ^۱٫۰۲ ^۱٫۰۳ ^۱٫۰۴ ^۱٫۰۵ ^۱٫۰۶ ^۱٫۰۷ ^۱٫۰۸ ^۱٫۰۹ ^۱٫۱۰ ^۱٫۱۱ بیرجیتا لامپرت. «بدون صداهای «گوش‌خراش»». Wiesbadener Tagblatt (روزنامه آلمانی)، ۱۰ فوریه ۲۰۱۱
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ ^۲٫۳ ^۲٫۴ ^۲٫۵ ^۲٫۶ ^۲٫۷ جولیا اندرتون. « «تانگو، داستانی تلخ‌وشیرین». Wiesbadener Kurier (روزنامه آلمانی)، ۲۴ مارچ، ۲۰۱۲
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ سابین کلاین. «موسیقی من شبیه من است» – بسیار عاشقانه». Frankfurter Rundschau (روزنامه آلمانی)، ١٩٩٢، شماره ٢٥٤، صفحه ٢
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ ^۴٫۲ ^۴٫۳ ^۴٫۴ جی. مولر. «روح پیانو تانگو می‌رقصد». Kulturspiegel Wetterau (مجله آلمانی). ١٧ مارچ، ٢٠٠١، صفحه ٥
↑ ^۵٫۰ ^۵٫۱ ^۵٫۲ ^۵٫۳ Deutsche Nationalbibliothek. «جیمز پیس»
↑ ^۶٫۰ ^۶٫۱ «James Peace»، فرز (FRIZZ) (مجله آلمانی). ژانویه، ٢٠٠١، صفحه ٥
↑ مانفرد مرز. «دنیایی عاشقانه، رنگانگ، حساس و هنرمندانه». Wetterauer Zeitung (روزنامه آلمانی)، دسامبر ١٢، ١٩٩٢، صفحه ١٩
↑ ^۸٫۰ ^۸٫۱ ^۸٫۲ ^۸٫۳ «James Peace»، تانگو تایمز (The Tango Times) (مجله در نیویورک). نسخه ۲۰۰۲/۲۰۰۳ (۳۹).
↑ ^۹٫۰ ^۹٫۱ ^۹٫۲ National Library of Scotland. «اسکاتس تانگو»
↑ ^۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ «James Peace»، لا کادنا، La Cadena (مجله هلندی). سپتامبر ٢٠٠٢، صفحه ٢٦
↑ تانگو تنگ، TangoTang (هنگ‌کنگ). خبرنامه، ٨ اکتبر ٢٠٠٢
↑ «جیمز پیس». پست مورنینگ ساوث چاینا، South China Morning Post (روزنامه درهنگ‌کنگ). ٩ اکتبر، ٢٠٠٢.
↑ {Για σένα Αγγελική}. بروشور برنامه کنسرت (آتن)، ٢٧ آوریل ٢٠١٦
↑ تانگودانزا (مجله آلمانی). نسخه ١/٢٠٠٢ - ٩
↑ پوستر کنسرت (تور کنسرت فنلاند، ٢٠١٤).
↑ پوستر کنسرت (تور کنسرت پرتغال، ٢٠١٦).
↑ پوستر کنسرت «!Feliz Cincuenta Cumpleaños¡» (تور کنسرت در اسپانیا)، ٢٠١٣
↑ Listen.no .شماره کنسرت، جیمز پیس (پیانو). موزه مونک، اسلو. ١٦ اکتبر، ٢٠٠٤
↑ ریکارتور او. پالسون. «اسکوزیر اسلاغورپوتانگوار». Morgunblaðið (روزنامه ایسلندی). ١٤ اکتبر، ٢٠٠٤
↑ بروشور برنامه کنسرت (وین). ٢٣ ژانویه ٢٠٠٥
↑ ^۲۱٫۰ ^۲۱٫۱ ^۲۱٫۲ ^۲۱٫۳ National Library of Scotland. «کی. جیمز پیس در ویسبادن»
↑ ^۲۲٫۰ ^۲۲٫۱ ^۲۲٫۲ Deutsche Nationalbibliothek. «کی. جیمز پیس در ویسبادن»
↑ انجمن بین‌المللی دونوازی پیانو. فهرست برندگان جوایز، ٢٠٠٢
↑ تئاتر دولتی ویسبادن. برنامه کنسرت ١٢/١٩ سپتامبر ٢٠٢١
↑ پست شوائبیشه (Schwäbische Post) (روزنامه آلمانی). «نوای ویولن بر فراز ارکستر». جون ١٩٩٤

[:0-1] ۱٫۰۰ ^۱٫۰۱ ^۱٫۰۲ ^۱٫۰۳ ^۱٫۰۴ ^۱٫۰۵ ^۱٫۰۶ ^۱٫۰۷ ^۱٫۰۸ ^۱٫۰۹ ^۱٫۱۰ ^۱٫۱۱ بیرجیتا لامپرت. «بدون صداهای «گوش‌خراش»». Wiesbadener Tagblatt (روزنامه آلمانی)، ۱۰ فوریه ۲۰۱۱

[:1-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ ^۲٫۳ ^۲٫۴ ^۲٫۵ ^۲٫۶ ^۲٫۷ جولیا اندرتون. « «تانگو، داستانی تلخ‌وشیرین». Wiesbadener Kurier (روزنامه آلمانی)، ۲۴ مارچ، ۲۰۱۲

[:2-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ سابین کلاین. «موسیقی من شبیه من است» – بسیار عاشقانه». Frankfurter Rundschau (روزنامه آلمانی)، ١٩٩٢، شماره ٢٥٤، صفحه ٢

[:3-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ ^۴٫۲ ^۴٫۳ ^۴٫۴ جی. مولر. «روح پیانو تانگو می‌رقصد». Kulturspiegel Wetterau (مجله آلمانی). ١٧ مارچ، ٢٠٠١، صفحه ٥

[:4-5] ۵٫۰ ^۵٫۱ ^۵٫۲ ^۵٫۳ Deutsche Nationalbibliothek. «جیمز پیس»

[:5-6] ۶٫۰ ^۶٫۱ «James Peace»، فرز (FRIZZ) (مجله آلمانی). ژانویه، ٢٠٠١، صفحه ٥

[7] مانفرد مرز. «دنیایی عاشقانه، رنگانگ، حساس و هنرمندانه». Wetterauer Zeitung (روزنامه آلمانی)، دسامبر ١٢، ١٩٩٢، صفحه ١٩

[:6-8] ۸٫۰ ^۸٫۱ ^۸٫۲ ^۸٫۳ «James Peace»، تانگو تایمز (The Tango Times) (مجله در نیویورک). نسخه ۲۰۰۲/۲۰۰۳ (۳۹).

[:7-9] ۹٫۰ ^۹٫۱ ^۹٫۲ National Library of Scotland. «اسکاتس تانگو»

[:8-10] ۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ «James Peace»، لا کادنا، La Cadena (مجله هلندی). سپتامبر ٢٠٠٢، صفحه ٢٦

[11] تانگو تنگ، TangoTang (هنگ‌کنگ). خبرنامه، ٨ اکتبر ٢٠٠٢

[12] «جیمز پیس». پست مورنینگ ساوث چاینا، South China Morning Post (روزنامه درهنگ‌کنگ). ٩ اکتبر، ٢٠٠٢.

[13] {Για σένα Αγγελική}. بروشور برنامه کنسرت (آتن)، ٢٧ آوریل ٢٠١٦

[14] تانگودانزا (مجله آلمانی). نسخه ١/٢٠٠٢ - ٩

[15] پوستر کنسرت (تور کنسرت فنلاند، ٢٠١٤).

[16] پوستر کنسرت (تور کنسرت پرتغال، ٢٠١٦).

[17] پوستر کنسرت «!Feliz Cincuenta Cumpleaños¡» (تور کنسرت در اسپانیا)، ٢٠١٣

[18] Listen.no .شماره کنسرت، جیمز پیس (پیانو). موزه مونک، اسلو. ١٦ اکتبر، ٢٠٠٤

[19] ریکارتور او. پالسون. «اسکوزیر اسلاغورپوتانگوار». Morgunblaðið (روزنامه ایسلندی). ١٤ اکتبر، ٢٠٠٤

[20] بروشور برنامه کنسرت (وین). ٢٣ ژانویه ٢٠٠٥

[:9-21] ۲۱٫۰ ^۲۱٫۱ ^۲۱٫۲ ^۲۱٫۳ National Library of Scotland. «کی. جیمز پیس در ویسبادن»

[:10-22] ۲۲٫۰ ^۲۲٫۱ ^۲۲٫۲ Deutsche Nationalbibliothek. «کی. جیمز پیس در ویسبادن»

[23] انجمن بین‌المللی دونوازی پیانو. فهرست برندگان جوایز، ٢٠٠٢

[24] تئاتر دولتی ویسبادن. برنامه کنسرت ١٢/١٩ سپتامبر ٢٠٢١

[25] پست شوائبیشه (Schwäbische Post) (روزنامه آلمانی). «نوای ویولن بر فراز ارکستر». جون ١٩٩٤

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

[۲۳]

[۲۴]

[۲۵]