جسم کاخال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هسته سلول‌های موش (آبی) دربرگیرنده اجسام کاخال (سبز). این تصویر توسط جوش خوردن پروتئین p80/Coilin با GFP ایجاد گشته است.

اجسام کاخال (به انگلیسی: Cajal Bodies) یا اجسام پیچ‌خورده (به اختصار CB)، اجسام هسته‌ای با قطر 0.3-1.0 میکرومتر اند که در هسته سلول‌های تکثیر شونده ای چون جوانه‌سا (سلول‌های رویانی) و سلول‌های توموری، یا سلول‌هایی چون یاخته‌های عصبی که از نظر متابولیسمی فعالند یافت می شوند. CB ها اندامک‌های بدون غشائی اند که عمدتاً شامل پروتئین‌ها و RNA ها می باشند. این اجسام اولین بار توسط سانیاگو کاخال در ۱۹۰۳ گزارش شدند، او اولین بار به دلیل ارتباطشان با هستک سلول‌های عصبی، آن‌ها را اجسام کمک هستکی نامید.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Cajal SR (1903). "Un sencillo metodo de coloracion selectiva del reticulo protoplasmico y sus efectos en los diversos organos nerviosos de vertebrados e invertebrados". Trab Lab Investig Biol Univ Madr. 2: 129–221.